2010-2019 yılları arasında Türkiye’nin ilk sigorta şirketi olan Anadolu Sigorta, bir sosyal sorumluluk projesi hazırlamıştır. Geleneksel el sanatlarını yeniden canlandırmayı hedefleyen bu projenin adı Bir Usta Bin Usta’dır. Kültür ve Turizm Bakanlığı’nın tescilli ustaları tarafından İl Kültür ve Turizm Müdürlükleri aracılığıyla yapılan duyurulara başvuran kişilerden seçilen kursiyerler, önceden belirlenen kurs mekânlarında modüler eğitim yoluyla iki-üç ay ders almışlar, ders aldıkları dönemde kurs sonrası yapılması zorunlu kılınan sergiye ürün hazırlamış, sergi açılışında da hem ustaya hem de kursiyerlere katılım sertifikaları takdim edilmiştir. Bir Usta Bin Usta projesi kapsamında her yıl beş geleneksel el sanatı çalışılmıştır. On senede toplamda elli geleneksel el sanatçısına destek olan bu projenin son yılı olan 2019’da Amasya’nın Yassıçal köyüne özgü bir dokuma türü olan çuha dokuma kursu verilmiştir. Bu kursun verildiği dönemde alan araştırması için üç kere Amasya’daki kurs ortamı ziyaret edilmiş, her bir kursiyerle derinlemesine mülakat yapılmış, fotoğraflar çekilmiş ve neticede nitel araştırma tekniklerinden etnografi yöntemi tercih edilmiştir. Kaynak kişilerin verdiği bilgilerin bu makalede kullanılması için gönüllü ve sözlü onayları alınmıştır. Bu makalede öncelikle çuha dokuma hakkında bilgi verilmiş, ardından çuha dokumanın gelenek tartışmaları içindeki yeri anlatılmış ve geleneğin dönüşümü kapsamında Bir Usta Bin Usta projesinin çuha dokuma geleneğinde yarattığı değişim açıklanmıştır. Sonuç bölümünde de çuhanın kültür endüstrisi içinde nasıl yer alabileceğine dair çeşitli önerilerde bulunulmuştur.   

Anadolu Sigorta, Turkey’s first insurance company between 2010-2019 has prepared a social responsibility project. The name of this project called as Bir Usta Bin Usta, which aims to revive traditional handicrafts. The trainees selected from the people who applied to the announcemets made by the registered masters of the Ministery of Culture and Tourism through the Provincial Culture and Tourism Directorate, took two or three months of modular training at the pre-determined course venues, prepared products for the exhibition which was obligatory to be held after the course they took, and at the end of the exhibition. Participation certificates were presented to both the master and the trainees. As part of the Bir Usta Bin Usta project, five traditional handicrafts were studied each year. In 2019, the last year of this project, which has supported fifty traditional handicrafts in ten years, a broadclothweaving course, a weaving type unique to Yassıçal village, of Amasya was given. During the period when this course was given, the course environment in Amasya was visited three times for field research, in-depth interviews were made with each trainee, photographs were taken and as a result ethnography method, one of the qualitative research techniques was preferred. In this article, firstly, information about broadclothweaving is given, then the place of broadcloth weaving in tradition discussions is explained and the change created by Bir Usta Bin Usta project in the tradition of broadclothweaving is explained with in the scope of the transformation of tradition. In the conclusion part, some suggestions have been made about how broadcloth can take place in the culture industry.