Herhangi bir beklenti içerisine girmeden karşılıksız iyilik yapmak anlamında kullanılan özgecilik kavramının tarihi Comte’a kadar uzanmaktadır. Aslında kavramı ilk kullanan isim Comte olarak kabul edilmekle birlikte farklı filozoflarda Comte öncesinde özgecilik kavramını kullanmıştırlar. Latince alter’den türetilmiş olan altruism, kendinden başkasına herhangi bir fayda ve yarar gözetmeksizin fayda sağlamak olarak tanımlanmıştır. Comte bu tanımla özgeciliği egoizmin tam zıttı olarak tanımlamıştır. Egoist davranışlar olumsuzlanmış bunun yerine özgeci davranışlar toplumsal yaşamın sürdürülmesi açısından bir zorunluluk olarak görüşmüştür. Oysa egoist davranışların her zaman olumsuz olmadığını iddia eden düşünürler için ise özgeci davranışlarla egoist davranışların sınırlı da olsa bir kesişim kümesi bulunmaktadır. Özgeci davranışların neleri içerdiği ya da neleri içermediği sosyal bilimciler tarafından tartışılan bir konudur. Bu kapsamda hayırseverlik ve özgecilik arasında da farklı değerlendirmeler yapılmıştır. Hayırseverliği özgeci davranış olarak kabul edenler olduğu gibi reddedenlerde olmuştur.  Bu konuda özellikle Sorokin tarafından yapılan farklı yorumlar özgeci davranışların kapsamını genişletmesi açısından önemlidir. Modern toplumlarda toplumsal birliğin sağlanması ve sürdürülebilmesi için özgecilik bir değer yargısı olark kabul edilmiştir. Dolayısıyla özgecilik sadece bireysel bir olgu değil toplumsal bir olgu haline gelmiştir. Araştırmada özgecilik bir iyilik modeli olarak varsayılmış olup başka iyilik modellerinin olduğuda kabul edilmiştir. Her iyiliğin özgeci davranış olarak kabul edilmediği ancak özgeci davranışın sınırlarının da muğlak olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca çalışmada özgecilğin modern insanın tanımlanmasında farklı bir araç olarak kullanıldığı tespit edilmiştir.   

The history of the concept of altruism, which is used in the sense of doing good without any expectation, dates back to Comte. In fact, although Comte is accepted as the first to use the concept, different philosophers used the concept of altruism before Comte. Derived from the Latin word ‘alter’, altruism has been defined as benefiting others without any profit. With this definition, Comte defined altruism as the exact opposite of egoism. Egoistic behaviours were negated, instead, altruistic behaviours were considered as a necessity in terms of maintaining social life. However, for thinkers who claim that egoistic behaviours are not always negative, there is a limited intersection of altruistic behaviours and egoistic behaviours. What does or does not include altruistic behaviours is a matter of debate by social scientists. In this context, different evaluations were made between charity and altruism. While there are scholars who accept charity as altruistic behaviour, there are also those who reject it. The different comments made by Sorokin on this subject are important in terms of expanding the scope of altruistic behaviours. In modern societies, altruism has been accepted as a value judgment in order to ensure and maintain social unity. Therefore, altruism has become a social phenomenon, not just an individual phenomenon. In the research, altruism was assumed as a benevolence model and it was accepted that there were other benevolence models. It is clear that not every good deed is accepted as altruistic behaviour, but the limits of altruistic behaviour are also ambiguous. In addition, the study shows that altruism is used as a different tool in the definition of modern man today.