Kötülük problemi; en eski çağlardan günümüze kadar birçok düşünceye konu olmuştur. Tarihsel süreç içinde, Epiküros ile başlar ve günümüz filozoflarına kadar konu ile ilgili herkesin bir fikri vardır. Bu problem, inanç ve inançsızlığın kaynağı olacak kadar güçlüdür. Olağanüstü dönemlerde bu durum daha da ön plana çıkmaktadır. Özellikle koronavirüs süreci içinde kötülük problemini yeniden düşünme bir gereklilik halini aldı. Çünkü sıra dışı durumların ortaya çıkardığı travmalar, daha sonraki dönemler için bir iyilik potansiyeli olabilmektedir. Bu durumu vücudun bağışıklık sistemindeki işleyişe benzetebiliriz. Belli oranda mikroba bağışıklığın gerekli olduğunu bilmeyen yoktur. Dolayısıyla toplumları ve hatta evreni de böyle düşünebiliriz. Belli bir oranda kötülük, bünyenin sağlığı için gerekli olabilir. Ancak bünyeye isabet ettiği noktada bıraktığı acıyı da yadsıyamayız. Ancak genel sağlık sistemimize hizmet eden negatif durumlara da bir süreliğine katlanmaktayız. Kötülük problemi ile koronavirüs sürecinde yaşananları bu açıdan ele aldığımız zaman görüyoruz ki, koronavirüs sonrası süreçte daha güçlü bağışıklık sistemine sahip olacağız. Bu durumu çevrenin korunması, zorluklarla baş etmede güçlülük, manevi olarak sağlam bir inanç taşımak ve kutsalı hatırlama gibi görmekteyiz. Bu olumlu olarak nitelendirdiğimiz konular, bir bakıma koronavirüs sürecinde kazanılmıştır. Dolayısıyla burada savunduğumuz görüş, düşünce tarihinde kötülük problemini bir sözde problem olarak görenlerin düşünceleriyle benzerlik taşımaktadır. Yaşadığımız bu süreci koronavirüsün öğrettiği dersler olarak tanımlayabiliriz.

The problem of evil; has been the subject of many thoughts from the ancient times to the present day. In the historical process, it starts with Epicurus and everybody has an idea about it until the philosophers of today. This problem is strong enough to be the source of belief and disbelief. In extraordinary periods, this situation becomes more prominent. Especially in the coronavirus process, rethinking the problem of evil has become a necessity. Because the traumas caused by extraordinary situations may be a potential for goodness for later periods. We can compare this to the functioning of the body's immune system. There is no one who does not know that a certain amount of immunity to the microbe is required. So, we can think of societies and even the universe like this. To a certain amount of evil, may be necessary for the health of the body. However, we cannot deny the pain it leaves at the point where it hits the body. But we also endure negative situations that serve our general health system for a while. When we deal with the evil problem and what happened in the coronavirus process in this respect, we see that we will have a stronger immune system in the post-coronavirus process. We see this situation as protecting the environment, being able to cope with difficulties, carrying a spiritually strong faith, and remembering the sacred. In a way, these issues that we consider positive are gained in the coronavirus process. Therefore, the opinion we hold here is similar to the ideas of those who see the problem of evil as a so-called problem in the history of thought. We can define this process as the lessons taught by the coronavirus.