Bu çalışmada, uluslararası alanyazında Yeni Hollywood (New Hollywood) bağlamında adı sıklıkla anılan, Francis Ford Coppola'nın yönettiği, The Conversation (Konuşma; 1974) adlı film, sanat sineması ve ticari sinema ayrımını bulandıran bir örnek olarak ele alınacaktır. Sanat sineması kendini ticari sinemaya karşı konumlayan bir sinemadır. Bununla beraber tıpkı ticari sinema gibi endüstri ile ilişkilidir. Bu, avangard sinemanın ticari konuma tamamıyla karşı olmasından farklı bir var olma biçimidir. Avangard, endüstri ile bütünleşmek istemez. Sanat sineması ise endüstri içinde kendine has bir kurumsallaşmaya sahiptir. Hollywood sineması klasik döneminin ardından, altmışlardan itibaren sanat sinemasına ait kimi özellikleri kendine mal ederek anlatısal bir değişim rüzgarı yaşamıştır. Bu makalede ticari filmin güçlü olduğu Hollywood'un bünyesinde gerçekleşen bir örnek olarak The Conversation'un sanat sineması uylaşımları ve klasik anlatı uylaşımlarına yaklaşan özellikleri betimlenecektir. Bunun yapılabilmesi için klasik Hollywood sinemasının anlatı yapısı olan klasik anlatının uzlaşımları ve Avrupa kökenli sanat sineması yaklaşımının uzlaşımları göz önünde bulundurularak temel veri alanı olarak film metni incelenmeye çalışılacaktır. Bunun yanı sıra tek başına bir olgu olmayan bu yeni biçemin tarihsel-ekonomik bağlamına değinilecektir. Film anlatısının yönelimine dair yargıyı kesinleştirebilmek için neden-sonuç ilişkisinin gevşemesi, belirsizlik, geciktirim, erken anlatı, kendi üstüne düşünme, kör alan, sesin görüntü ile beraber kurgulanışında eşzamansızlık gibi anlatısal farklılaşmayı ortaya çıkarabilecek uzlaşımlara başvurulmuştur. Filmin ticari sinema ve sanat sinemasını bir araya getiren iyi bir örnek olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

In this article, The Conversation (1974), directed by Francis Ford Coppola, often referred to in the literature in the context of New Hollywood, will be considered as a blurring example of the distinction of art cinema and commercial cinema. Art cinema is a cinema that stands against commercial cinema. However, it is related to industry like commercial cinema. This is a different form of existence from avant-garde because the avant-garde cinema is totally against the commercial position. Avangard does not want to integrate with the industry. Art cinema has its own institutionalization within the industry. After the classical period of Hollywood cinema, there was a wind of narrative differentiation beginning from the sixties, committing itself to certain features of art cinema. In this article, The Conversation's approach to art cinema conventions will be described as an example output of the Hollywood film industry. In order to do this, the text of the film will be examined as the basic data field, taking into account the narrative structure of classical Hollywood cinema and the narration approach of the European art cinema. In addition to this, the historical-economic context of New Hollywood which is not a phenomenon alone, will be mentioned. In order to be able to ascertain the direction of the film narrative, the conventions which can reveal the narrative differentiation such as suspense, cause-effect relationship, uncertainty, mis en abyme, self-reflection, asynchronousity, blind space will be took account.