Yüce Allah yaratılışı belli bir hikmete mebni gerçekleştirdiği gibi koyduğu hükümlerde de belli bir gayeyi hedeflemiştir. Bu çerçevede Kur’an ve Sünnet’te yer alan hükümlerde kulların hem ahirete hem de bu dünyaya dönük maslahatları gözetilmiştir. Şâriin maksûdu olan gâyelere bir şekilde vakıf olunduktan sonra naslar da bu gayelere mütenasip bir şekilde yorumlanabilir. İslam Hukukçularına göre Şâriin vaz ettiği hükümlerin arkasında gözettiği bir kısım yüce mânâ ve hikmetler söz konusudur ki bunlar, “hükmün konuluş amacı” (makâsıd-ı şâri) veya “bu hükümle sağlanmak istenen maslahat” (mesâlih-i ibâd) anlamındadır. Mefsedetin giderilmesi de bu maslahat kapsamında değerlendirilir ki bu da doğabilecek zararlı sonuçların dikkate alınması ilkesiyle örtüşmektedir. Doğabilecek zararlı sonuçların dikkate alınması ilkesi, kötülüğe götüren yolların kapatılması ve harama götüren vasıtaların yasaklanması anlamındaki “sedd-i zerâi‘” ilkesi ile benzeşse de ondan daha geniştir. Dinî literatürde makâsıd-ı şeria olarak bilinen dinin korumayı hedeflediği “canın korunması, malın korunması, neslin/nesebin korunması, dinin korunması ve aklın korunması” şeklinde formüle edilen bu beş esas bir yönüyle Şâri’nin genel amacını teşkil ederken bir yönüyle de insanların umumi maslahatlarını göstermektedir. Mesela malın korunması için hırsızın, ırz ve neslin korunması için zina eden kimsenin cezalandırılması konusunda dinde bir takım hükümler konmuştur. Bu hükümler Şâriin temel amaçlarına uygun olduğu gibi insanların yararına da uygundur. İşte bu esasalar hukuk alanında doğabilecek olumsuz sonuçların giderilmesinde önemli ölçütler olarak kabul edilir.

Just as he realizes the creation on a basis of certain wisdom, Allah, the Almighty regards a certain purpose in his law-making (judgment) . In this framework, in the provisions of Qur’an and Sunnah, the good of servants both in life and in the afterlife is taken into account. Once the purposes aimed by the Legislator has been understood, the Nass can be interpreted in accordance with these purposes. According to Islamic legists, at the background of the provisions put by the Legislator, there are some supreme wisdom and meanings that he regards. This means either the deep purpose o f the provision or as the commonwealth of servants (mesalih-i ibad). eliminating the harm is as well assessed within this principle, which suits the principle of considering the probable detrimental outcomes that may come into being. This principle of considering the probable detrimental outcomes is similiar to the principle “sedd-i zerâi which means blocking the ways leading to misdeed and banning the vehicles leading to forbidden things, but the former has a larger scale. Known as makasıdu’s sheria (basic aims of Sheria) in religious literature, the five fundamentals which are formulated as ‘ protecting life, property, religon, mind and generation constitues on the one hand, the Legislator’s general aims and on the other hand these five fundementals show servants’ general good. For example there are some provisions that are put in religion to punish thieves in order to protect property and to punish adulterers to protect chastity and generation. These provisions are compatible with both the Legislator’s general aims and the commonwealth of people. So, these basises are accepted as important criterions to eliminate negative results in law.