Hadislerin yazıyla kaydedilmesi meselesi Hz. Peygamber zamanından başlayıp başta sahabî olmak üzere sonraki asırlara kadar özelde muhaddisler genelde ise birçok alim tarafından tartışma konusu edilmiştir. Rivâyetlerden anlaşıldığına göre sahâbiden bazılarının bu meseleyi ciddiye aldığı ayrıca kabul veya red açısından tavırlarını bu konuda gelen rivâyetlere göre belirledikleri anlaşılmaktadır. Fakat tarihî süreçte hadis usulü konusu kapsamında ele alınması gereken gereken bu tartışmayla ilgili olarak usûl-i hadisçilerin görüşleri müstakil bir şekilde değerlendirilmemiştir. Kaynaklarda alimlerin, hadislerin yazılması hususunda Hz. Peygamber’in tutumunu belirlemek için söz konusu hadisler arasındaki çelişkileri gidermeye çalıştıkları görülmektedir. Hadislerin yazılıp yazılamayacağı konusunda hadis usûlcülerinin görüşlerinin müstakil olarak ele alınıp incelenmesi tartışmanın sıhhati açısından önemli bir meseledir. Tarihi süreçte hadisçilerin görüşleri referans alınarak ortaya konan “kitâbetü’l-hadîs” ile ilgili tartışmalarda genelde rivâyet merkezli değerlendirmeler yapılmıştır. Halbu ki rivâyetlerin Hz. Peygamber’e aidiyetinin tespitinde ortaya konan ilke ve esaslarda hadis usulcüleri de çok önemli bir konuma sahiptir. Çünkü hadis usûlü kitaplarında sadece “kitâbetü’l-hadîs” ile doğrudan ilgisi olan konuların değil, diğer bütün hadis ve hadis usulü konularının ele alınmış olması, hadis usulcülerini bu konuda önemli kılan diğer bir ayrıcalıktır. Bundan dolayı hadislerin yazılıp yazılmaması etrafında nakledilmiş rivâyetlerin ve bunlar hakkında ortaya çıkan tartışmaların sağlıklı bir şekilde anlaşılıp değerlendirilebilmesi için hadis usûlcülerinin genel kanaatinin tespit edilmesi gerekmektedir. Bu alandaki eksikliği giderme maksadıyla yapılan bu çalışmada “kitâbetü’l-hadîs” konusunda hadis usulü alimlerinin tespit ve değerlendirmeleri ele alınacaktır.

The recording of the hadiths in writing has been a controversial issue between scholars of Islam in general and particularly between hadith narrators beginning from the time of the Prophet until the following centuries. As it is understood from the narrations, Some of the Sahâbah have taken this issue seriously and determined their attitudes in terms of acceptance or rejection according to the narrations coming from this subject. However, regarding the debate which should be evaluated within the scope of the hadith method in the historical process, the opinions of the hadith scholars have not been evaluated in an independent way. While the hadiths were written, in order to determine the attitude of the Prophet, scholars, it seems that they are trying to get rid of the contradictions between the hadiths in the classic sources. It is an important issue to consider and examine the views of the hadith scholar on whether or not the hadith can be written. In the discussions on "kibab al-hadh" written on the basis of the views of the hadith scholars in history, the narrative-centered evaluations were made in general. Hadith scholars have a very important role in determining whether hadiths pr belong to the prophet in term of method and principles. Because hadith scholars not only deal with the issues related to the 'Qabbat al-Hadith' but also all hadith and hadith methods. Therefore, the contradictions of whether or not to write hadiths should be identified. It is necessary to understand the debates on the narration of hadiths. It is necessary to determine the views of the scholars of the hadiths in order to do all these. In this work, which is done with the aim of eliminating the deficiencies in this area, the identification and evaluation of hadith scholars will be examined on written narration of hadiths.