Birey, doğumdan itibaren mensup olduğu topluma uyumlu olmak, topluma ve kendine yararlı bir biçimde yaşayabilmek, iyi bir yaşam sürmek için ait olduğu toplumun benimsediği rolleri, değer ve yargıları kabullenmek durumundadır. Böylece sosyalleşme sürecinden geçmiş olmaktadır. Bu araştırmanın amacı, 5-6 yaş çocukların sosyal problem çözme becerilerine ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesidir. Araştırmanın evrenini 2016-2017 eğitim öğretim yılı bahar döneminde Sivas il merkezinde görev yapan okul öncesi öğretmenleri oluşturmakta; örneklemini ise evren içerisinden tesadüfi örnekleme yöntemi ile seçilen 80 okul öncesi öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden görüşme tekniği kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen kişisel bilgi formu ve yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda, öğretmenlerin tamamına yakınının çocuklara sosyal problem çözme becerisi eğitimi vermenin gerekli olduğunu, yarıdan fazlasının sosyal problem nedenlerinin daha çok anne-baba tutumları ve teknolojiden kaynaklandığını belirttikleri görülmüştür. Öğretmenlerin büyük bir kısmı sınıflarında daha çok saldırganlık, etkileşim ve uyum sorunları ile karşılaştıklarını belirtmişlerdir. Katılımcıların birçoğu aile katılımı etkinliklerine önem verdiklerini ve aile katılımını farklı yöntemlerle sağladıklarını vurgulamışlardır. Öğretmenlerin, çocukların sosyal problem çözme becerilerinin geliştiği yönünde gözlemlerini; olumlu sosyal davranışlarda, etkinliklere aktif katılımda ve sosyal problemlere ilişkin duyarlılıkta artış şeklinde değerlendirdikleri saptanmıştır.

Following birth, a child becomes a member of his/her family and the community. The individual is a socio-cultural entity and is constantly in a cultural interaction with society throughout his/her life. Individuals have to adopt the cultural patterns of behavior and their respective roles in order to adapt to the society as well as living in a manner beneficial for both the community and themselves. In this way, individuals undergo the process of socialization. Objective of this study is to investigate teacher opinions about social problem solving skills of 5-6 year old children. The study population consists of preschool teachers working in schools in the province of Sivas, Turkey, during the spring semester of 2016-2017 academic year; and, the sample of the study consists of 80 preschool teachers selected from the study population using the random sampling procedure. Among the qualitative research methods, interview technique was used in the study. Semi-structured interview form and personal information form developed by researchers were used as data collection tool. In the analysis of the data, content analysis method was used. As a result of the study, it was observed that almost all the teachers state that it's necessary to provide children an education on social problem-solving skills, and that more than half states that most of the social problems are caused by parental attitudes and technology. The majority of teachers has indicated that they were confronted with more aggression, interaction and adjustment problems in their classrooms. Many of the participants emphasized that they attach importance to family participation activities and that they provide family participation in different ways. It was seen that teachers' observations about the improvement in social problem-solving skills of children are based on an increase in awareness of social problems, positive social behaviors, and active participation in activities.