Diplomasi de çeviri gibi farklı dil ve kültürlerin ilişki kurmaya çalıştığı noktada karşımıza çıkar. Kendine yabancı olanı tanımak ve onunla sağlıklı, stratejik diplomatik ilişkiler geliştirebilmek için başvurulacak en önemli araçlardan bir tanesidir çeviri. Üç kıtaya ve geniş topraklara yayılan Osmanlı Devleti’yle diplomatik ve ticari ilişkiler geliştirmek isteyen Batılı devletler, çevirinin bu ilişki açısından önemini fark etmiş ve kendi çevirmenlerini yetiştirmek için birtakım girişimlerde bulunmuşlardır. Önceleri “dil oğlanı” olarak anılan orta yaştaki erkek çocuklarını, dili yerinde öğrenmeleri için İstanbul’a gönderen Avrupalı ülkeler, bu girişimin başarısızlıkla sonuçlanması üzerine kendi ülkelerinde akademiler kurmuşlar ve buralarda Osmanlıca, Farsça, Arapça gibi doğu dillerinin öğrenilmesini sağlamışlardır. Avusturya’da 18. yüzyılda kurulan Viyana Doğu Dilleri Akademisi bunlardan biridir. Burada doğu dilleri ve kültürleri temelinde eğitim verilerek genç çevirmenler yetiştirilmiş ve bunlar devletin çeşitli kademelerinde görevlendirilerek, Avusturya’nın öteki devletlerle diplomatik ve ticari ilişki geliştirmesine katkı sağlamışlardır. Çalışmamız diplomasi çeviri ilişkisini Avusturya İmparatorluk Doğu Dilleri Akademisi örneğinde ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bu bağlamda ilk olarak diplomasinin kavram ve kurum olarak ortaya çıkışı ele alınmış, ardından Avusturya ile Osmanlı İmparatorluğu arasındaki diplomatik ilişkiler incelenmiş, sonra da Avusturya İmparatorluğu Doğu Dilleri Akademisi’nin kuruluşu ve ilk dönemindeki gelişimi, işleyişi ve etkinlikleri ele alınmıştır.

As it is with translation, diplomacy emerges at the point where languages and cultures seek to establish contact. Translation is one of the principal means to get to know what is foreign and to develop sound and strategic relations with it. The western states that were interested in making diplomatic and commercial alliances with the Ottoman Empire, which spans over three continents with its broad territory, realized the significance of translation for this relation and they attempted to train their own interpreters. European states first sent to Istanbul male children of middle age, referred to as “language boys,” with the expectation of them to learn the language where it is spoken, but upon the failure of this initiative they established back home, academies where oriental languages such as Ottoman Turkish, Persian and Arabic are taught. Founded in the 18th century, the Viennese Academy of Oriental Languages is one of those. Young interpreters trained there mainly in oriental languages and cultures were appointed to various positions in the state bureaucracy, and thus they contributed to the advance of Austria’s diplomatic and economic relations with other states. Our study aims to reveal the relation of diplomacy and translation in the example of the Austrian Imperial Academy of Oriental Languages. In this context, first of all, the rise of diplomacy as a concept and institution has been discussed in order to be able to examine the diplomatic relations between the Austrian and Ottoman Empires, and then has been studied the foundation of the Austrian Imperial Academy of Oriental Languages, as well as its growth, functioning and activities during its first period.