Anne-babalar için çocuklarının iyi bir yaşam sürmesi ve iyi bir eğitim alması önemlidir. Çocukların okulda geçirdikleri süre ile birlikte aile katılımları ile evde devam eden eğitim sürecinin değerlendirmesi ise çoğunlukla öğretmenler tarafından yapılmaktadır. Alan yazın incelendiğinde çocukların edindikleri eğitimsel deneyimlerin anne ve babaların bakış açısıyla etkili ve nesnel biçimde değerlendirilmesi ile ilgili eksikler olduğu belirlenmiştir. Bu doğrultuda çalışmanın amacı ebeveynlerin, erken çocukluk dönemindeki çocuklarının eğitim sürecindeki deneyimlerini nasıl algıladıklarını incelemektir. Bu amaç kapsamında Fantuzzo, Perry ve Childs tarafından 2006 yılında geliştirilen “Parent Satisfaction with Educational Experiences” Eğitimsel Deneyimlerdeki Ebeveyn Memnuniyeti Ölçeğinin (EDEMÖ) adlı ölçme aracının, Türkçe uyarlaması ve geçerlik-güvenirlik analizleri yapılmıştır. Araştırma verileri İstanbul İl Merkezinde bulunan, orta ve üst sosyo-ekonomik düzeyde, yaş ortalaması 60.27 (SS= 9.71) olan, okul öncesi eğitim alan, 442 çocuğun ebeveyninden elde edilmiştir. Araştırmanın ilk adımı EDEMÖ’nin, Türk diline ve kültürüne uyarlanmasını gerçekleştirmek olmuştur. Elde edilen veriler rastgele iki parçaya bölünmüş, yarısıyla açımlayıcı faktör analizi, diğer yarısıyla da doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi, Birleşik Devletlerde üzerinde çalışılan ölçeğin orjinalinin aksine, ebeveynlerinin öğretmenle iletişim deneyimleri ve sınıf/okul iletişimi deneyimlerinden memnuniyetinin iki faktörünü vermiştir. Doğrulayıcı faktör analizi de iki faktör altına düşen AFA’daki tüm maddeleri içeren 2 faktörlü bir model ortaya çıkarmıştır. İki faktörlü modelimiz verilere yeterince uyum sağlamıştır χ2 (53) = 180, 98, p<.001; CFI= .93; TLI= .91; RMSEA= .07 [.062-.086]; SRMR= .04. Ebeveynler okul ve sınıf deneyimlerini ayrı ayrı yapılar olarak algılamak yerine birlikte algılamışlardır. Okul/sınıf deneyimleri ve öğretmenle iletişim deneyimlerinden oluşan iki yapı kabul edilebilir derecede geçerlilik ve güvenirlilik sonuçlarına sahiptir. Erkek çocukların ebeveynleri kız çocuklarının ebeveynlerine göre öğretmenlerle daha fazla iletişim deneyimine sahiptir. Faktör analizleri düşünüldüğünde, EDEMÖ’nün Türk ebeveynlerle kullanılabileceği görülmektedir.

The purpose of the study was to examine how Turkish parents perceived their experiences with their children’s education processes in early childhood education. In addition, it was also aimed to adapt and analyze validity and reliability of Parents Satisfaction with Educational Experiences Scale (PSEE; Fantuzzo, Perry, & Childs, 2006) with Turkish parents. Demographic and PSEE data were collected from 442 Turkish parents with mostly mid and high levels of socioeconomic statuses whose children had an average of 60.27 months of age (SD=9.71). The first step of the study was to do the cultural and linguistic adaption of PSEE to Turkish language and culture. Data were randomly