Tarihsel süreç içerisinde sayısız tanımlamalarla karşımıza çıkan sanatın, insanın toplumsal yaşamı ile var olduğu düşünülür. Toplumsal yaşamı oluşturan tüm oluşumlar, yapılar ve değerler ile sanat olgusu oldukça yoğun bir ilişki ve etkileşim içerisinde olmuştur. Kuşkusuz her ideoloji de toplumsal bir yapının ürünü olarak meydana çıkmıştır. İdeolojik yapılanmalar her çağda etkinlik göstermiş ve bu gücü çoğu zaman da bireylerin, iktidarların, liderlerin ihtiraslarından almıştır. Geçmiş dönemlere ait kalıntıların incelenmesi, bu yapılanmaların en eski çağlarda da kendine en çok sanatsal faaliyetlerde yer edindiğini göstermektedir. Sanat eserleri geçmişten günümüze, estetik haz işlevinin dışında ideolojik amaçla yönetimin propagandasını yapmak gibi birçok amaca hizmet etmiştir. Kuşkusuz egemen ideolojinin propagandasını yapmak, sanatın yaygın kabul gören işlevlerinden biridir. Sanat, özellikle de heykel, bu işlevi nedeniyle birçok dönemde politik erk tarafından kendi iktidarını pekiştirmek amacıyla desteklenmiştir. Özellikle heykel bu arenada sırtından en çok geçinilen alan olmuştur. O, hâkim güçlerin en çok barındığı ve korunduğu alanları temsil etmiştir. Tarihin hemen her döneminde mevcut erk ve iktidarların, inançsal veya ideolojik düşüncesinin yayılıp kabul ettirilmesi sürecinde, anıtsal uygulamalar görkemli bir yöntem olarak tercih edilmiştir. Anıtsal heykeller dönemin şartlarıyla ve ekonomisiyle bağlantılı olarak dünyanın çeşitli bölgelerinde ve kültürlerinde genişleyen kullanım alanları, artan hedef kitle sayısı, değişen sosyo-ekonomik düzenler ve ideolojiler doğrultusunda mesajlar yüklenerek uygulanmıştır. Çalışmanın inceleme alanını oluşturan büyük boyutlu kaya yontu heykeller, Hitit, Asur, Babil, Miken, Mısır, Pers, Helen, Roma, medeniyetlerinde olduğu gibi sonrasında gelen birçok medeniyette de görülmektedir. Bahsi geçen bu medeniyetlerde figüratif tasvirler ve mitolojik varlıkların betimlendiği büyük boyutlu eser bırakma kaygısı açıkça gözlemlemektedir. Bu durum söz konusu dönemlerde, mevcut erkin korunmasını sanat üretimi için gerekli gören yönetimleri açıkça gözler önüne sermektedir. Bu çalışmada; Anadolu, Mezopotamya, Mısır ve Uzak Doğu coğrafyasında varlık sürmüş büyük medeniyetlerin, egemen yönetimleri tarafından dini ve ideolojik bir araç olarak özellikle çevreye hakim noktalara konumlandırılmış büyük boyutlu yontu ve rölyeflerin ideolojik bir araç olarak nasıl kullanıldığı incelenmektedir.

It is thought that the art that comes to mind with numerous definitions is existed with social life of humanity in the historical process. All the formations, structures and values that make up the social life and the art phenomenon have been in a intense relationship and interaction. Of course, any ideology is out occurred as the product of a social structure. Ideological constructions have been active in every age. This power is often taken from the passions of the people, the rulers, the leaders. Examination of the remains of past periods demonstrates that these structures showed themselves most in artistic activities even in the earliest times. The works of art have served many purposes function from the past to the present such as making the propaganda of the administration for the ideological purpose beyond the aesthetic pleasure. Undoubtedly, the propaganda of the dominant ideology is one of the widely accepted functions of art. Art, especially art of sculpture has been supported by political power in many periods in order to reinforce its power. İt represented the areas where the judge powers were most housed and protected. In almost all periods of history, monumental practices have been chosen as a splendid method in the process of spreading the belief or ideological thought by existing Powers. Monumental sculptures were practiced by uploading messages in the direction of expanding usage areas, increasing number of target groups, changing socio-economic patterns and ideologies in the various regions and cultures of the world. The large rock carved sculptures that constitute the study area are also found in many civilizations such as in Hittite, Assyrian, Babylonian, Mycenae, Egyptian, Persian, Helen, Roman, civilizations. In these civilizations are clearly observed anxiety to leave large-scale artifacts which Figurative portrayals and mythological beings. In this study; The great civilizations that have existed in Anatolia, Mesopotamia, Egypt and the Far East have been studied especially the large scale sculptures and reliefs, which are located in the periphery as a religious and ideological mediator by the ruling administrations.