Sosyal duygusal gelişim, çocuğun kendini ifade edebilmesi, duygularını kontrol edebilmesi, kendisiyle ve çevresiyle uyum içinde olabilmesidir. Çocukların gelecekteki okul başarısının temelinde sosyal ve duygusal gelişimleri önemli rol oynamaktadır. Okul öncesi dönemde, çocuklar duygularını yönetmeye ve kontrol etmeye başlarlar. Sosyal ortama uygun davranma becerisi olarak tanımlanan sosyal beceriler, kişilerarası ilişkilerin kurulmasında gerçekleştirilmesinde önemli rol oynamaktadır. Yapılan araştırmalarda çocukların sosyal becerileri altı yaşına kadar kazanamadıklarında; sonraki yıllarda ve yetişkinlikte bu becerileri kazanmakta zorluk çektiklerini göstermektedir. Bu araştırmada, okul öncesi dönemdeki çocukların sosyal ve duygusal uyumları ile sosyal beceri düzeyleri arasındaki ilişkilerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu doğrultuda değişkenlerin birlikte değişip değişmediğinin belirlenmesi ve değişim varsa bu değişimin hangi yönde olduğunu saptamak için ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma, Kilis İline bağlı merkez ilkokul ve ortaokul bünyesinde bulunan anasınıfları ile bağımsız anaokullarında okul öncesi eğitime devam eden tesadüfi örneklem seçim yoluyla belirlenen 48-66 aylık 103 kız, 97 erkek çocuk olmak üzere toplam 200 çocukla gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak Sosyal Becerileri Değerlendirme Ölçeği (Avcıoğlu (2007), Marmara Sosyal Duygusal Uyum Ölçeği (Güven, Işık 2006) ve Demografik Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmada kullanılan ölçekler ve bilgi formu öğretmenler tarafından doldurulmuştur. Sosyal duygusal uyum ve sosyal beceriler arasındaki ilişkileri belirlemek amacıyla Pearson korelasyon katsayısı testi yapılmıştır. Verilerin analizi sonucunda sosyal becerileri değerlendirme ölçeğinin kişiler arası beceriler alt ölçümü ile kızgınlık davranışlarını kontrol etme ve değişikliklere uyum sağlama becerileri, akran baskısı ile başa çıkma becerileri, sözel açıklama becerileri, kendini kontrol etme becerileri, amaç oluşturma becerileri, dinleme becerileri, görevleri tamamlama becerileri, sonuçları kabul etme becerileri arasında ilişkiler belirlenmiştir.

Social skills, defined as the abilities to behave accordingly with the social environment, play important roles in the establishment and realization of interpersonal relationships. In view of previous reports, the children who do not attain the social skills up to six years old have difficulties in acquiring these skills in the following years and adulthood period. Social and emotional development involve the abilities of self-expression, controlling the emotions, being in harmony with itself and with its environment and consequently contributing to the future academic skills of children at school. Children learn how to manage and control their emotions in preschool. The present study was designed to examine the level of social skills and social emotional adjustment in pre-school children. In this context, relational screening model was used in order to determine whether the variables act together or if there is a change, it is aimed to determine the direction of the change. The research consists of 200 children (103 girls, 97 boys) aged between 48-months and 66-months who attend state and private kindergartens in Kilis (Turkey) and the children were randomly selected. “Social Skills Rating Scale”, “Marmara Social Emotional Adjustment Scale” and “Demographic Information Form” were used as data collection tool. The scales and information form used in the study were completed by teachers. For the analysis of the results, Pearson correlation coefficient significance test was used to determine the relationship social emotional adjustment and social skills. As a result, some sub-dimensions of social emotional adjustment and social skills were found to be positively associated.