Bu çalışmada, Samandağ ilçesinden Suudi Arabistan’a olan işgücü göçünün coğrafi özellikleri ele alınmıştır. Çalışma göçün gelişimi, mekânsal ve sektörel dağılışının belirlemesine dönük olup, göçün sebepleri ise sadece göç sürecinin anlaşılması açısından ele alınmıştır. Dolayısıyla çalışmada sebepler detaylı olarak incelenmemiştir. İstatistiki verilerin yanında anket ve mülakat uygulanarak sonuçlar elde edilmiştir. Suudi Arabistan’a yönelik göçler 1978 yılında başlamış, sayısal olarak 1990’lı yıllarda en yüksek seviyeye çıkmış, 2000’li yıllarda düşme eğilimine girmiş ve günümüzde de düşük bir seviyede devam etmektedir. Temelinde ekonomik faktörlerin olduğu göçlerin işleyişinde sosyo-kültürel faktörler etkili olmuştur. Göçlerin organizasyonu kurumsal kuram ve ilişkiler ağı kuramlarıyla örtüşmektedir. Göçün işleyişi göçmenlerin Samandağ İlçesindeki dağılışını belirlerken, Suudi Arabistan’daki dağılışını ise genel hizmetlere yönelik istihdam imkânları belirlemiştir. Erkek nüfusun aktif rol oynadığı göçte, göçmenlerin yaş ortalaması 20 ila 30 arasındadır. Göçmenlerin % 60’a yakınını bu yaş grubundakiler oluşturur. Son yıllarda sosyal ve ekonomik hayatta meydana gelen değişimler işçilerin ailelerini yanlarında götürmesine büyük oranda imkân tanısa da göçmenler, gerek iklim özellikleri, gerekse siyasi ve sosyal yönüyle Suudi Arabistan’daki yaşamın kendilerine uygun olmadığını düşünmektedirler. Göçmenlerdeki genel kanaat ekonomik olarak yeterli seviyeye ulaştıktan sonra Türkiye’ye geri dönmektir. Günümüzde gerek Hatay’dan gerekse Samandağ İlçesinden Suudi Arabistan’a yönelik işçi göçlerinde göçmen sayısının düşmesi göçün doyma noktasına ulaştığına işaret etmektedir. Gelecekte bölgedeki petrol rezervlerinde meydana gelebilecek olası düşüşlerin hizmet sektörlerinde önemli ölçüde daralmalara yol açacağı düşünülürse, göçün Suudi Arabistan yönünde durma aşamasına geleceği öngörülebilir. Bu durum, Samandağ İlçesindeki göç eğilimi olan nüfusu, petrol kaynakları bakımından elverişli duruma sahip olan diğer ülkelere doğru itecektir.

In this study, Geographical characteristics of the labor force migration from Samandağ to Saudi Arabia were examined, Reasons of the migration, its spatial distribution and socio-economic results were determined. Survey and interview were applied, and the results obtained were evaluated. The migrations to Saudi Arabia started in 1978, rose to the highest value numerically in the 1990s, headed for decline in the 2000s, and are continuing today at a low level. Mechanism of the migrations, which are based on the economic factors, was influenced by socio-cultural factors. Organization of the migrations is consistent with the corporate theory and relations network theories. While mechanism of the migration determined distribution of the emigrants in Samandağ, its distribution in Saudi Arabia was determined by the possibilities of employment involving general services. In the migration where male population play active role, average age of the emigrants is between 20 and 30. Around 60% of the emigrants are in this age group. Although the changes that have emerged in the social and economic life in the recent years substantially allowed the workers to take their families with them, the emigrants think that the life in Saudi Arabia is not suitable for them in terms of both climatic characteristics and political and social aspects. General tendency among the emigrants is to return to Turkey after achieving an adequate level in economic terms. The fact that number of emigrants in the worker migrations both from Hatay and from Samandağ to Saudi Arabia has decreased today points out that the migration has reached the saturation point. When considered that the possible drops to occur in the oil reserves in the region would lead to remarkable contractions in the service sector, it could be envisaged that migration to Saud Arabia would come to a standstill point. This will push the population having tendency to migration to those countries which are advantageous in terms of oil resources.