Dünyanın en eski, en göçebe, en çok devlet kuran, en geniş coğrafyalara yayılan, tarihteki üç çağın ikisini açıp kapatan, pek çok millet ile karışıp kah savaşan kah barışan ve toplamda pek çok kültürle dirsek teması kuran, başta ilahi dinler olmak üzere çeşitli dinleri benimseyen ama kendi dilini illaki koruyan milleti olan Türklerin, kadim zamanlardan bugüne getirdikleri, bu süreçte katlayarak çoğalttıkları çok girişik, çok boyutlu, çok renkli, fazlasıyla derin folklorik kültürleri ve birikimleri vardır. İlk deyişlerin Tanrı dağının eteklerinden sonsuz göklere, uçsuz bucaksız bozkırlara yayılmaya ve kulaklara fısıldanmaya başladığı kadim zamanlardan bu yana terekemizde biriken, destanlar, atasözleri, deyimler, yırlar, türküler, söylenceler, gülmeceler, bilmeceler, tekerlemeler, halk sanatları ve inançları halinde uzayan bir liste ile andığımız folklor ögelerimiz, milli romantik duyuş tarzına sahip, yeni ve yakın çağ ozanlarımız ve yazarlarımız tarafından, sonsuz kere, eşsiz bir esin kaynağı olarak hem tüketilmiş hem yeniden üretilmiştir. Folklor unsurunu şiire taşıyan şairler listesinin en başında ise kuşkusuz Bedri Rahmi Eyüboğlu gelir. Aynı zamanda ressam olan şairimiz; başlık, konu, kişi seçimi; zaman ve mekanı kullanma, kurgulama; motiflerden, söz kalıplarından (formeller), halk şiirinden ve halk türkülerinden, atasözü ve deyimlerden yararlanma; Dede Korkut ve masal üslûbuna yaslanma, töre ve törenlerden esinlenme, etnografyayı, halk mutfağını halk resimlerini, nakışlarını, desenlerini, inançlarını örnekseme bağlamında, folklor unsurlarını, deyim yerindeyse yağmalarcasına, kendinden geçercesine kullanır. Yazımızda şairin sanat yazılarını topladığı kitaplarındaki değinilerinden yola çıkarak kısaca şairin edebi kişiliğini oluşturan değerler sistemini açıkladıktan sonra, bütün şiirlerinin taranması ile varılan sonuçlar ve seçilen örnekler ışığında, Bedri Rahmi’nin folklor ögelerini kendine ve şiirlerine nasıl mal ettiği konusu, bir makalenin sınırları içinde kalmaya çalışılarak irdelenip, incelenecektir.

Turks, who are the oldest people in the world, the most roving, have expended to the widest geography, opened and closed the two of the ages in the history, mingling into many other nations, sometimes fighting and sometimes making peace, all in all contacting many cultures, adopting various religions particularly the devine ones, but maintaining their language, have a very complex, multi-dimensional, colorful, excessively deep and accumulating folkloric cultures and history dating back to ancient times. Our folkloric products including a long list of sagas, proverbs, idioms songs, ballads, legends, jokes, riddles, tongue twisters, folk arts and beliefs which have accrued in our heritage since the ancients times when the first sayings resounded from the skirts of God mountain to the endless skies and vast deserts and whispered to the ears, have been both consumed and reproduced endlessly as a unique source of inspiration by our new and near age poets and writers with national romantic sense. At the top of the list of poets who transferred the folklore to poetry is definitely Bedri Rahmi Eyüboğlu. The poet, who is an artist at the same time, uses the folkloric elements literally eagerly and ecstatically within the context of selecting title, topic, and character; using time and space, fiction; making use of sayings (forms), folk poems and ballads, proverbs and idioms; leaning to Dede Korkut and tale style, getting inspired by rules and rituals, exemplifying ethnography, folk cuisine, folk picture, embroidery, patterns, and beliefs. After explaining the literary personality of the poets based on the anthologies, under the light of results and selected examples obtained through scanning all his poems and, how adapted folklore elements into himself and his poetry will be discussed and analyzed as far as the boundaries of this article allow.