Sezai Karakoç, fikirleri ve yazınsal verimleriyle Türk edebiyatının önemli yazarlarındandır. Dinsel kıssaları ile geleneksel imgeleri şiirleriyle yeniden yorumlayarak günümüze taşımıştır. Bir ayağı mazidedir. Bu bağlamda, eskinin çağımızdaki izdüşümüdür. Diğer ayağı da gelecektedir. Şiirini gelenekçi bir esasa oturtmuştur. Karakoç, bu esas üzerine bir medeniyet projesi tasarlar. Bu projenin adı diriliştir. Diriliş medeniyetinin öncelikli unsuru insandır. Anne, bu unsurdan biri olarak yer alır. Anne, imge kaynağı olarak şiire büyük bir damar oluşturur. Söz konusu damar, hayalindeki annesinin imgesinden ve geçmişin aydın ve kutlu annelerinden hareketle belirginleşir. Yazınsal yaratımlarında belirginleştiğine göre onun annesi, hem ruhsal açıdan hem de bilgi bakımından bir yeterliliğe sahiptir. Karakoç, İslam coğrafyasına ait kadın burçlarını tarihsel derinlikleriyle şiirine içkinleştirir. Bu kadınlar, maddi yapılarından soyutlanmış doğunun anneleridirler.Anne, dirilişin kurtarıcı imgesi olup arketipsel bir derinliğe sahiptir. Dirilişi gerçekleştirecek önemli sacayaklarından biridir. Bunun için anne, tıpkı annesi gibi bilge bir kişiliğe sahip olmalıdır. Geleceğe o şekil verecektir. Bu açıdan, çocuğu üzerine titremli ve özenle yetiştirmelidir. Çocuğa yaşamsal değeri olan bilgileri vermelidir. Onu, gündelik yaşamda gerekli dünyevi, ahlaksal ve dinsel bilgilerle donatmalıdır. Bu çalışmada Karakoç’un şiirinde anne imgesine yüklenen misyon, zamansal ve mekansal sınırlamaları aşarak tarihsel anne imgelerinin modern şiir dilinin olanakları kullanarak yeniden yorumlama biçimi irdelenecektir. Böylece şairin tasavvurundaki ideal anne prototipi ortaya çıkacaktır.

Sezai Karakoç, with ideas and literary yields important authors of Turkish literature. He moved today, the traditional images and religious parables, with Poems by reinterpreting. One his foot is in the past. In this context, Karakoç, is the projection of the past of our century. The other foot in the future. He emplaced his poem on the traditional basis. Karakoç design a civilization project based on this principle. This project is called the Diriliş (resurrection). The primary element of civilization’s Diriliş is human beings. Mother takes place as one of the elements. Mother, creates a large vessel to poetry as a source of image. The vessel becomes then his mother's image in his dream, intellectuals and blessed mother of the past . His mother has a spiritual perspective capacity in terms of information. Karakoç places in his poetry the womens belonging to the Islamic geography with deep historical. These women are mothers of the east, isolated from his structures materials. Mother is image of savior and has a archetypal depth. Mother is one important trivet to realize the resurrection. To do this, she must have a wise personality, just like his mother. She will shape the future. In this respect, mother also train child care. She should give value of the vital information to the child. Mother must equip the necessary knowledge world, moral and religious. In this study examined the mission image of mother loaded Karakoc’s poem. In addition, the study examined using the possibilities of historical re-interpretation of the language of modern poetry format images of the mother will be examined. Thus, the prototype of ideal mother’s the poet imagination will emerge.