Temelini Postmodernizm ve Yapısökümcülük’ten alan Metinlerarasılık, başta Kristeva olmak üzere Barthes, Riffaterre, Genette gibi birçok dilbilim ve göstergebilimcinin geliştirdiği bir metin çözümleme yöntemidir. Söz konusu yönteme göre her metin, kendinden önce üretilmiş metinlerle doğal bir bağ kurmaktadır; bu doğrultuda bir metnin okuyucusu kadar anlamı vardır ve her okuma, okuyanın bilgi birikimine ve okuma sürecine bağlı olarak değişebilmektedir. Bu çalışmanın amacı Tahsin Yücel’in ‘Yalan’ adlı romanını metinlerarası ilişkiler bağlamında değerlendirmektir. Söz konusu değerlendirme alıntı-gönderge ve anıştırma öğeleri üzerinden yapılmıştır. Çalışmada ‘Yalan’ romanında metinlerarası öğelerden alıntı-gönderge yöntemleri ile anıştırma yönteminin sıklıkla kullanıldığı, söz konusu kullanımların metni çeşitli açılardan güçlendirdiği sonucuna ulaşılmıştır. Romanda Çağdaş Türk Edebiyatı ve Dünya Edebiyatı yazar ve eserleri aracılığıyla gerçekleştirilen metinlerarasılık görünümlerinin yanı sıra müzik, resim, felsefe, dilbilim gibi alanlara yönelik yapılan alıntı-gönderge ve anıştırmalar de yer almaktadır. Bu bağlamda, inceleme konusu kitap metinlerarasılık açısından çoksesli bir anlatı olma özelliği taşımaktadır.
Intertextuality is the basis of Postmodernism and Deconstructionism and it is a text analysis method which developed such a linguists and semiotician like Kristeva, Barthes, Riffaterre, Genette. According to Intertextuality, each text connects a spontaneous relation and, in this context each text has meaning to its reader depends on reader’s knowledge and process of reading. The aim of this study, to evaluate the Intertextuality concept in historical process and to analyze Tahsin Yücel’s novel, Yalan, as part of Intertextuality. The evaluation carried on from the point of citation -reference and allusion. As a result concluded that in the novel, using Intertextuality items, citation - reference and allusion methods typically and this usages is reinforcing the novel in many aspects. In the novel, not only using contemporary Turkish literature and world literature’s authors and literary works and but also using citation -reference and allusion methods about music, paint, philosophy, linguistics fields. In this context, the novel has characteristic of being polyphonic narration about Intertextuality.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
