Kurmaca eserlerin ana unsurlarından biri de mekândır. Mekân, anlatılanlara gerçeklik kazandırmakla, kurmaca esere, bir yer tahsis eder. Mekân, bundan başka, karakter çizimi gibi, daha önemli bir işleve de sahiptir. Tasvirî eserlerde, mekânın fonksiyonunu inceleme yöntemlerinden biri de mekânın, çevresel ve algısal yönüyle ele alınmasıdır. Mekânın, algısal yönüyle incelemeye alınması, kişi-yer özdeşikliği sorunsallığını tahlil eder. Ayıca, metni anlama ve anlamlandırmada ve karşılıklı ilişkiler dizgesini çözmede önemli katkı sağlar. Bu makalede, edebiyatımızın önemli şahsiyetlerinden Fuzûlî’nin Rind ü Zâhid isimli eserinde iki önemli mekân olan meyhane ve mescit algısal yönüyle ele alınmaya çalışılacaktır.
Space is one of the main elements in fictive works. Space assigns a concrete place to fictional work by giving it a realistic dimension. In addition, it has a function of drawing characters. In descriptive works, one of the methods of examining the function of space is to assess space in peripheral and sensorial aspects. Assessment of space in its sensory aspect analyzes the problem of person-space identicalness. Besides, it contributes to understanding and assigning meaning to the text and solving inter-related interactions. In this article, two concepts, pub (meyhane) and temple (mescit) wil be analyzed in a sensory aspect in the work Rind ü Zâhid by Fuzûlî, the famous literary figure in our literature.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
