Türk şiirinde ele alınan dikkat çekici konulardan biri merhamet temidir. Yoksul, kimsesiz, hasta, çaresiz insanların gündelik hayatında yaşadığı olaylar, halkın çektiği ıstıraplar ya da karşılaştığı haksız durumlar, acıma ve merhamet duygusu etrafında işlenir. Neredeyse bir moda halini alan bu temin konu edildiği tarih, Servet-i Fünûn dönemine rastlar. Meşrutiyet sonrasında da cazibesini sürdüren merhamet temini ele alanlardan biri de Mehmet Âkif Ersoy’dur. Özellikle Safahat’ın birinci kitabında toplanan bu tarz şiirler, şaire şöhret kazandıran ve aynı zamanda onun en beğenilen şiirleri arasında yer alır. Bu çalışmada Mehmet Akif’in sanatının hâkim unsurlarından biri haline gelen merhamet temi; şairi bu konuya yönelten etkenler ve bu temin onun şiirlerinde nasıl ele alındığı yönleriyle değerlendirilecektir.
One of the interesting themes covered in Turkish poetry is compassion. Events experienced by poor, homeless, ill or desperate people in their daily lives, miseries felt or unfair situations encountered by people are covered within the scope of a sense of pity and compassion. The period in which this theme, which almost came to be a trend, was widely covered coincides with Servet-i Fünûn period. Mehmet Âkif Ersoy is one of the poets dealing with the theme of compassion, which maintained its attraction even after Constitutionalist period. These kinds of poems, which were collected by him particularly in the first book of Safahat, are the ones that made him famous and that are liked most. This study will evaluate the theme of compassion, which became one of the dominant elements of art of Mehmet Akif, in terms of factors leading poet to this theme and the manner in which this theme is covered in his poems.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
