Bu araştırmanın amacı, üniversitelerde verilen temel İngilizce öğretiminde kullanılan ve kullanılabilecek tamamlayıcı ölçme ve değerlendirme yöntemleri üzerindeki öğretim elemanlarının fikir ve görüşlerini belirlemek ve sonuçlar kapsamında olası öneriler sunmaktır. Bu araştırma nitel araştırma modellerinden durum çalışması olarak planlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubu kolay ulaşılabilir örneklem yöntemi kullanılarak belirlenmiştir. Araştırmanın evreni, Fırat Üniversitesi İnönü Üniversitesi ve Cumhuriyet Üniversitesi Yabancı Diller Yüksek Okulları’nda görev yapan toplam 75 İngilizce öğretim elemanından oluşmaktadır. Örneklem ise bu evrenden ulaşılabilen 53 öğretim elemanıdır. Araştırmada veriler, araştırmacılar tarafından geliştirilen ve üzerinde uzman görüşleri alınan likert türü anket aracılığıyla elde edilmiştir. Öğretim elemanlarının tamamlayıcı ölçme ve değerlendirme teknikleri kullanımlarına ilişkin görüşleri, bu teknikler üzerindeki bilgi ve kullanım seviyeleri ve bu sürece ilişkin genel görüşleri, cinsiyet değişkeni dikkate alınmaksızın, frekansları ile analiz edilerek yorumlanmıştır. Araştırmanın sonunda çalışmaya katılan öğretim elemanlarının tamamlayıcı ölçme ve değerlendirme teknikleri konusunda bilgili olmalarına ve bu tekniklerin etkinliklerine inanmalarına karşın, sınıflarında çoğunlukla klasik olarak tanımlanabilecek kağıt-kalem tekniğinden faydalandıkları ortaya konmuştur. Tamamlayıcı ölçme ve değerlendirme tekniklerinin kullanımlarına ilişkin sorunların başında kalabalık sınıflar ve kısıtlı zaman gösterilmiştir. Öğrenci isteksizliği, hizmet içi eğitim eksikliği, öğrencilerin bu tekniklere yabancı olmaları ise diğer sorunlardır.

The purpose of this study is to determine the ideas and opinions of lecturers on complementary measurement and evaluation methods which are used or can be used in teaching of Basic English at universities and provide possible suggestions. This study was designed as a qualitative case study research model. Participants were determined through easy reachable sampling. The study population included 75 lecturers from Fırat University, İnönü University and Cumhuriyet University. The samples were 53 lecturers reached from this population. The data were applied through the Likert-type questionnaire which was developed by the researchers and received expert opinions. Opinions of the lecturers on the process of complementary measurement and evaluation; the knowledge levels of the lecturers about complementary measurement and evaluation methods and the use of them were analyzed together with the frequencies and interpreted without taking the gender variable into account. The results of the study revealed that even though the lecturers who participated in the study are familiar with the complementary measurement and assessment methods, and additionally they believe in the importance and benefits of the complementary methods, paper-pencil method known as the classical method in measurement and evaluation was the most commonly used method. Crowded classes and limited time that can be argued as two main reasons the lecturers encounter during the process of complementary measurement and evaluation. Reluctance of students, lack of in-service training, students’ unfamiliarity with the techniques of complementary measurement and evaluation take place as other reasons the lecturers face in applying complementary measurement and evaluation.