Yaylakçı-kışlakçı bir hayat tarzını benimsemiş olan Avrasya bozkırlarındaki göçebe kavimler, oturdukları bölgeleri çok nadir durumlarda terk ediyorlardı. Buna sebep olan âmiller ise genellikle, salgın hastalıklar, kıtlık, kuraklık, çekirge afetleri, Çin veya Hun baskısı örneklerinde olduğu gibi bir kuvvetli bir dış tehdit olabiliyordu. Xiongnu ve Yueji’lardan beri Ortaçağ boyunca da Asya’da görülen ve göçebe kavimleri Batı Asya ve Orta Avrupa içlerine kadar sürükleyen sebeplerden bir olan salgın hastalıklar, büyük ticaret yolları üzerinde bulunan Orta Asya’da genellikle İpek Yolları vasıtasıyla yayılıyordu. 1346 tarihlerinde Karadeniz kuzeyinde Kefe’de başlayan ve “Yüzyıl Savaşları” dönemini yaşamakta olan Ortaçağ Avrupası’nda çok büyük menfi tesirleri olan “Kara Ölüm” / Veba salgınının menşei hakkında tam bir açıklık yoktur. Mevcut bilgilere göre, 1320’lerde Çin’de başladı, bir Ceneviz ticaret gemisi ve ticaret yolları vasıtasıyla ve Moğol istila orduları sayesinde hızla Önasya’ya yayıldı. Cenevizli tüccarların elinde olan Kefe limanını 1343 tarihinden beri kuşatan Altın-Orda hanı Canibek Han, 1345’de yeniden kuşatmaya başladığında Moğol ordusu saflarında fark edilen Veba hastalığı, oradan Akdeniz’e geçen iki Ceneviz gemisi ile 1348-49 tarihlerinde, Çekoslovakya ve Polonya hariç, bütün Akdeniz ülkelerine yayıldı; ardından 1351-53 tarihleri arasında Rusya’da bazı şehirler de bundan nasibini aldı. Uğradığı her şehirde genellikle dört-beş ay kalan veba, bir günde bazen 800 ila 100.000 arasında kişinin ölümüne yol açıyordu. Netice olarak, Avrupa nüfusunun % 30’unun mahvına sebep oldu. Veba’nın Avrupa’daki tesirleri ilk olarak Gabriele de’ Mussi tarafından rapor edilmiştir. Bu salgının göçebe dünyasını nasıl etkilediği konusunda ise maalesef fazla bir bilgi yoktur. Ancak, Moğolların savaş stratejileri konusunda oldukça enteresan bilgilere ulaşabiliyoruz: Moğol hanı, nereden geldiği belli olmayan vebadan kendi askerlerinin binlercesinin etkilenerek ölmeğe başlaması üzerine, ölümlerden Cenevizlileri sorumlu tutarak, bunların cesetlerini mancınıklarla kaledekilerin üzerine attırdı ve salgının kalede yoğunlaşmasını sağladı; ondan sonra ordusunu alarak uzaklaştı. Bu, bazı araştırıcıların fikrine göre, vebanın “biyolojik silah” olarak göçebelerde ilk uygulanış şekillerinden biri idi.

The nomadic tribes in Eurasian steppes, adopted a manner of life in nomadism, were scarcely abandoning their own residences, to which caused some factors like generally epidemics, famines, locust attacks, or dangerous foreign threats just as oppressions by the Xiongnu (to the Yuezhi) or the Chinese (to the Xiongnu) etc. Being one of the reasons which led the nomadic tribes as far as to the Western Asia and the Middle Europe, the epidemics appeared also in Eurasia from the very beginnings of the history and during the Middle Ages, and spread out in the Central Asia that was on the great commercial routes, through the great Silk Roads in general. The epidemic named as “Black Death” appeared north of the Black Sea in Caffa in 1346 and very influenced Medieval Europe negatively, which, there existed the period of the “Hundred Years’ War”. However, there is not any exact information about its origin. According to the available information and the report by Gabriele de’ Mussi, it occurred first in China in 1320s, and expanded into the Near East rapidly through the invasion routes of the Mongol armies and commercial ones. When Janibek Khan, the khan of the Golden Horde began again to besiege Caffa in 1345, the Black Death occurred among the Mongol army. And the two Genoese ships, departed from Caffa and came in the Mediterranean Sea in 1347, caused its expansion to the whole European countries, except for only Poland and Czechoslovakia, in 1348-49, and then, to Russia in 1351-53. Consequently, thirty per cent of the European population perished. As to how the epidemic influenced the nomadic world in Eurasia, there is not enough information about it. However, thanks to it, we can reach to some interesting valuable data about Mongol strategies of warfare: upon that many Mongolian soldiers of the Mongolian army died due to this epidemic, the Mongol khan held responsible the Genoese in Caffa for the death. He made their corpses thrown into the citadel by catapults, and then, he went away from there together with his army. This fact, according to some researchers’ views, is one of the first examples that an epidemic was used among the nomads as a biological weapon.