Bu çalışma, geleneksel Japon Ukiyo-e sanatının Okami video oyununun görsel, anlatısal ve mekanik yapısına olan etkisini incelemektedir. Ukiyo-e, Edo döneminde ortaya çıkan ve canlı renkler, keskin kontürler ile günlük yaşam, doğa ve mitolojik temaları işleyen bir ağaç baskı sanatıdır. Okami ise bu estetiği dijital bir platforma taşıyarak, Shinto mitolojisi temelli bir hikâyeyi interaktif bir deneyimle birleştirmiştir. Bu çalışma, oyunun görsel tasarımı, karakterleri, hikâye kurgusu ve "Göksel Fırça" mekaniği gibi unsurları Ukiyo-e'nin tematik ve teknik özellikleri üzerinden analiz etmektedir.

Narratoloji ve ludoloji yaklaşımlarıyla desteklenen içerik analizi, Okami'nin Ukiyo-e'den esinlenen cel-shading tekniği, asimetrik kompozisyonlar ve doğa temalarıyla sanatsal bir bütünlük oluşturduğunu ortaya koymaktadır. Özellikle "Göksel Fırça" mekaniği, oyuncuların Ukiyo-e tarzı bir dünyayı şekillendirmesine izin vererek sanat ile etkileşimi yeniden tanımlamaktadır. Karakter tasarımları (örneğin Amaterasu ve Sakuya) ile mekânlar (Ryoshima Sahili, Kamiki Köyü), Ukiyo-e'nin sembolik ve mitolojik unsurlarını yansıtmaktadır. Ayrıca, oyunun renk paleti, kontür kullanımı ve hareket vurgusu, geleneksel sanatın dijital uyarlamasın arasında başarılı bir geçiş örneği sunmaktadır.

Sonuç olarak, Okami, Ukiyo-e'nin estetik ve tematik derinliğini modern bir mecraya aktararak kültürel mirasın korunması ve küresel ölçekte tanıtılmasında önemli bir rol oynamıştır. Bu çalışma, video oyunlarının sanat ve kültür arasında köprü kuran, kültürel mirasın sonraki nesillere aktarılmasına katkıda bulunan yenilikçi araçlar olduğunu vurgulamakta ve benzer araştırmaların dijital sanatın evrimine katkı sağlayabileceğini öne sürmektedir.

This study examines the influence of traditional Japanese ukiyo-e art on the visual, narrative and mechanical structure of the Okami video game. Ukiyo-e is a woodblock print art form that emerged during the Edo period. It features vivid colours, sharp contours and themes of daily life, nature and mythology. Okami, on the other hand, brings this aesthetic to a digital platform by combining a story based on Shinto mythology with an interactive experience. The study analyses elements such as the game's visual design, characters, narrative structure and 'Celestial Brush' mechanics in relation to the thematic and technical characteristics of Ukiyo-e.

Content analysis, supported by narratological and ludological approaches, reveals that Okami achieves artistic unity through cel-shading inspired by Ukiyo-e, asymmetrical compositions and nature themes. Notably, the 'Celestial Brush' mechanic redefines interaction with art, enabling players to shape a Ukiyo-e-style world. The character designs (e.g. Amaterasu and Sakuya) and locations (e.g. Ryoshima Coast and Kamiki Village) reflect the symbolic and mythological elements of Ukiyo-e. Additionally, the game's colour palette, use of contours and emphasis on movement provide a successful example of the transition from traditional art to digital adaptation.

In conclusion, Okami has played a significant role in preserving and promoting cultural heritage on a global scale by transferring the aesthetic and thematic depth of Ukiyo-e to a modern medium. This study emphasises that video games are innovative tools that bridge the gap between art and culture, contributing to the transmission of cultural heritage to future generations. It suggests that similar research could contribute to the evolution of digital art.