20. yüzyılın ikinci yarısında litografinin yeniden canlanmasına öncülük eden June Wayne, yalnızca bir sanatçı değil; aynı zamanda özgün baskı sanatının kurumsallaşması, kadınların sanat dünyasında görünürlük kazanması ve sanat-teknik işbirliğinin yeniden tanımlanması açısından dönüştürücü bir figürdür. 1960 yılında kurduğu Tamarind Lithography Workshop (daha sonra Tamarind Institute), hem teknik mükemmeliyeti hem de disiplinlerarası üretimi teşvik eden yapısıyla, günümüz baskı sanatçılarının üretim pratiklerine model olmuştur. Bu makale, June Wayne’in sanat anlayışını, feminist perspektifini ve eğitimci kimliğini özgün baskı bağlamında ele alarak; onun litografi aracılığıyla geliştirdiği işbirlikçi üretim modeli, kadın sanatçıları güçlendirme çabaları ve kurumsal vizyonunun bugünkü çağdaş grafik tasarım ve sanat üretim süreçlerine etkisini incelemektedir. Wayne’in ‘baskı’yı hem teknik hem de metaforik bir alan olarak kullanışı, onu yalnızca bir sanatçı değil, bir sanat kuramcısı ve vizyoner olarak da konumlandırmaktadır. Çalışma, nitel araştırma yöntemleri çerçevesinde yapılandırılmıştır ve belgesel tarama (literatür incelemesi) ve doküman analizi teknikleri temelinde yürütülmüştür. Araştırmada, June Wayne’in sanat anlayışı, özgün baskı sanatına katkıları ve Tamarind Lithography Workshop’un kurumsal modeli; sanat tarihi, sanat eğitimi, feminist sanat kuramı ve grafik sanatları literatürü üzerinden analiz edilmiştir. Makale, Tamarind modelinin uluslararası yayılımı ve sanatçı-baskı ustası ilişkisi üzerinden işbirliği temelli estetik anlayışın günümüzdeki yansımalarını sorgularken; Wayne’in özellikle kadın sanatçıların üretim ve eğitim süreçlerindeki etkisine de odaklanmaktadır. Bu bağlamda çalışma, bir kadının ‘baskı’sı olarak başlayan sürecin, çağdaş sanat ve tasarım dünyasında kalıcı bir mirasa dönüştüğünü ortaya koymaktadır.

Leading the revival of lithography in the second half of the 20th century, June Wayne is not only an artist but also a transformative figure in terms of the institutionalization of printmaking, the visibility of women in the art world, and the redefinition of art-technique collaboration. Founded in 1960, Tamarind Lithography Workshop (later Tamarind Institute) has become a model for the production practices of today's printmakers with its technical excellence and its structure that encourages interdisciplinary production. This article examines June Wayne's understanding of art, feminist perspective and her identity as an educator in the context of printmaking, and examines the impact of her collaborative production model through lithography, her efforts to empower women artists and her institutional vision on contemporary graphic design and art production processes today. Wayne's use of ‘print’ as both a technical and metaphorical field positions her not only as an artist but also as an art theorist and visionary. The study was structured within the framework of qualitative research methods and conducted based on documentary review (literature review) and document analysis techniques. In the study, June Wayne's understanding of art, her contributions to original printmaking, and the institutional model of the Tamarind Lithography Workshop were analyzed through the literature of art history, art education, feminist art theory, and graphic arts. While questioning the international spread of the Tamarind model and the contemporary reflections of collaborative aesthetics through the artist-printmaker relationship, the article also focuses on Wayne's influence on the production and education processes of women artists in particular. In this context, the study reveals that the process that started as a woman's ‘print’ has turned into a lasting legacy in the world of contemporary art and design.