Hazır giyim endüstrisinde kullanıcı konforu ve vücuda uyum, ergonomik tasarım sürecinin temel parametreleri arasında yer almaktadır. Günümüzde dijital tasarım araçlarının gelişimiyle birlikte ergonomik analizlerin simülasyon temelli olarak gerçekleştirilmesi, ürün geliştirme süreçlerinde önemli bir dönüşüm yaratmıştır. Bu çalışma, dijital tasarım araçlarından CLO3D yazılımı aracılığıyla geliştirilen giysi prototiplerinin, farklı antropometrik profillere sahip kadın avatarlar üzerindeki ergonomik etkilerini değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Araştırmada, 38 beden temel alınarak oluşturulan iki farklı giysi tasarımı (T1 ve T2), üç farklı antropometrik profil (Profil A: Ortalama Kadın, Profil B: Kısa Boylu Geniş Kalçalı, Profil C: Uzun Boylu Dar Omuzlu) ile eşleştirilmiş ve her biri için normal duruş, yürüme ve oturma pozisyonlarında CLO3D yazılımı üzerinden strain, stress ve fit haritaları ile değerlendirmeler yapılmıştır. İlk analiz sonuçları, özellikle kalça, omuz ve diz çevresinde belirgin ergonomik riskler olduğunu ortaya koymuştur. Bu bulgular doğrultusunda her iki tasarım revize edilerek (T1-Rvz, T2-Rvz) aynı profiller üzerinde yeniden test edilmiştir. Revize edilen giysi tasarımları, ilk versiyonlara kıyasla daha dengeli strain dağılımı, azalan stres yoğunluğu ve daha iyi fit performansı göstermiştir. Sonuç olarak bu çalışma, CLO3D tabanlı dijital simülasyonların ergonomik riskleri öngörmede etkinliğini ortaya koymakta ve dijital tasarım süreçlerinin antropometrik uyumu artırmadaki potansiyelini vurgulamaktadır.

In the ready-to-wear industry, user comfort and body conformity are essential parameters in the ergonomic design process. With the advancement of digital design tools, simulation-based ergonomic analysis has created a significant transformation in product development workflows. This study aims to evaluate the ergonomic effects of garment prototypes developed using the AI-supported CLO3D software on female avatars with different anthropometric profiles. Two different garment designs (T1 and T2) based on size 38 were matched with three distinct anthropometric profiles (Profile A: Average Female, Profile B: Short with Wide Hips, Profile C: Tall with Narrow Shoulders). Each design was assessed in standing, walking, and sitting positions using strain, stress, and fit maps within CLO3D. The initial analysis results revealed notable ergonomic risks, especially around the hips, shoulders, and knees. Based on these findings, both designs were revised (T1-Rvz, T2-Rvz) and re-evaluated on the same profiles. The revised garments demonstrated significantly better ergonomic performance, with more balanced strain distribution, reduced stress intensity, and improved fit quality compared to the original versions. Overall, this study demonstrates the effectiveness of CLO3D-based digital simulations not only as visual prototyping tools but also as powerful instruments for predicting ergonomic risks. The findings underline the potential of AI-assisted digital design processes in enhancing anthropometric compatibility, offering valuable insights for both academic research and the apparel industry.