Bu çalışmanın amacı; teknolojinin tasarıma sunduğu imkânları tartışmak ve bu dönüşümün yarattığı ‘felsefi, kültürel, estetik ve pedagojik’ etkileri bütüncül bir yaklaşımla değerlendirmektir. Bu araştırmada; YZ’nin tasarım alanındaki etkilerini estetik ve kavramsal boyutlarıyla incelemek amacıyla nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Çalışma kapsamında, fenomenolojik yaklaşım bireylerin YZ ile kurduğu yaratıcı ilişkiyi anlamak; yorumsamacı yöntem, bu ilişkinin kültürel ve estetik bağlamlarını açığa çıkarmak; eleştirel kuram ise YZ’nin etik, ideolojik ve temsil düzeyindeki etkilerini sorgulamak amacıyla tercih edilmiştir. Veri toplama sürecinde kuramsal örnekleme yöntemi kullanılmış; YZ destekli üretim pratikleri, sanatçı beyanları, kuramsal metinler ve akademik yayınlar tematik olarak analiz edilmiştir. YZ’nin tasarım süreçlerine entegrasyonu, mesleki kimliklerin ve görev tanımlarının yeniden tanımlanması anlamına gelir. Bu durum ilk bakışta bazı iş kolları için tehdit gibi görünse de aslında tasarım mesleğinin dönüşerek daha yüksek, değerli yetkinliklere odaklanmasını zorunlu kılar. YZ’ye entegre çalışan tasarımcı profilleri; ‘veri analisti’, ‘etik danışman’, ‘algoritma kurucusu’ ve ‘kullanıcı deneyimi küratörü’ gibi hibrit meslek tanımlarına evrilmektedir. Bu da tasarımcının teknik becerilerle birlikte ‘sosyal bilimler’, ‘etik’, ‘bilişsel psikoloji’ ve ‘antropoloji’ gibi alanlara da hâkim olmasını gerektirir. Bu çerçevede, YZ’nin etkisi altında şekillenen yeni tasarım ekosistemi, daha bütüncül bir uzmanlık yapısına doğru gitmektedir, dolayısıyla bu mesele, YZ’nin işleri alması olarak yorumlanmamalıdır, YZ tasarımcıyı daha yüksek bilişsel alanlara taşımaktadır. Önümüzdeki dönem, teknolojik kapasitenin artışıyla birlikte insanın ifade olanaklarının daha da genişleyeceği bir sürece işaret etmektedir. Ancak bu olanakların anlamlı bir estetik üretime dönüşebilmesi, eleştirel bilinçle bütünleşmiş bir kültürel farkındalığı zorunlu kılmaktadır. Bu bağlamda, yaratıcı alanlar teknolojiyle sınırlı görülmemeli; insanlıkla kurdukları çok katmanlı ilişki ele alınarak sorumluluk taşıyan düşünsel zeminler olarak varlığını sürdürmelidir. Bu çalışmada YZ teknolojilerinin sürekli gelişmesi, sektörler arası farklılaşan etkiler, kaynak kısıtları, kullanıcıların yeni sistemleri benimseme sürecindeki belirsizlikler ve giderek daha karmaşık hale gelen etik sorunlar, sınırlılıklar arasında yer almaktadır. Araştırmacılara; gelecekteki çalışmaları için, yapay zekânın belirli sektörlerdeki somut uygulamalarına ve bu uygulamaların kendine özgü etkileri üzerine derinlemesine odaklanılması önerilir.

The aim of this study is to discuss the possibilities offered by technology in design and to evaluate the “philosophical, cultural, aesthetic, and pedagogical” effects of this transformation with a holistic approach. In this research, qualitative research methods were used to examine the effects of AI in the field of design in terms of aesthetic and conceptual dimensions. Within the scope of the study, the phenomenological approach was preferred to understand the creative relationship that individuals establish with AI; the interpretive method was preferred to reveal the cultural and aesthetic contexts of this relationship; and critical theory was preferred to question the ethical, ideological, and representational effects of AI. The theoretical sampling method was used in the data collection process; AI-supported production practices, artist statements, theoretical texts, and academic publications were analyzed thematically. The integration of AI into design processes means the redefinition of professional identities and job descriptions. Although this may initially appear threatening to some professions, it actually necessitates the transformation of the design profession to focus on higher, more valuable competencies. Designers working with AI are evolving into hybrid professions such as “data analyst,” “ethical consultant,” “algorithm creator,” and “user experience curator.” This requires designers to master technical skills alongside fields such as “social sciences,” “ethics,” “cognitive psychology,” and “anthropology.” Within this framework, the new design ecosystem shaped by AI is moving towards a more holistic expertise structure. Therefore, this issue should not be interpreted as AI taking over jobs; rather, AI is elevating designers to higher cognitive areas. The coming period points to a process in which technological capacity will increase and human expression will expand further. However, for these possibilities to be transformed into meaningful aesthetic production, a cultural awareness integrated with critical consciousness is essential. In this context, creative fields should not be seen as limited by technology; they should continue to exist as intellectually responsible grounds by considering their multi-layered relationship with humanity. This study covers the continuous development of AI technologies, sector-specific impacts, resource constraints, uncertainties in the process of user adoption of new systems, and increasingly complex ethical issues. Researchers are encouraged to focus on the concrete applications of AI in specific sectors and the unique impacts of these applications in their future work.