Karar verme kısaca alternatifler arasından seçim yapmak olarak ifade edilebilir. Karar vermenin rasyonel, sezgisel, bağımlı, kaçınmacı ve kendiliğinden-anlık karar verme şeklinde beş stili bulunmaktadır. Problem ise hedefe ulaşmayı engelleyen herhangi bir durumdur. Bir problemle baş edebilmek için öncelikle problemi anlamak, alternatif çözüm yollarını saptamak ve bu alternatiflerin sonuçlarını tahmin etmek gerekir. Alternatifler içinden en faydalı olana karar vererek çözüme kavuşturmak problem çözümünde başarıyı ifade eder. Sağlık kurumlarında sunulan hizmetlerin her bir aşaması kritik kararlar vermeyi gerektirebilir. Ayrıca sağlık hizmeti diğer hizmetlerden ayrılan yönleri ile belirsiz problemlerle karşılaşılabilen kurumlardır. İnsan sağlığı ile ilgili olan bu kurumlarda çalışanların problem çözme becerilerinin yüksek olması istenen bir durumdur.  Bu araştırmanın amacı sağlık çalışanlarının problem çözme becerileri ile karar verme stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Bu araştırma nicel, tanımlayıcı ve ilişki arayıcı özelliğe sahiptir. Araştırmanın katılımcıları bir üniversite hastanesinde görev yapan sağlık çalışanlarıdır. 270 katılımcı araştırmaya dahil olmuştur. Verilerin toplanmasında demografik bilgi formu, problem çözme becerisi ölçeği ve karar verme stilleri ölçeği kullanılmıştır. Veri analizinde SPSS programı kullanılmıştır. Frekans analizi, t testi, Anova testi ve korelasyon analizi yapılmıştır. Araştırma sonucunda sağlık çalışanlarının problem çözme becerilerinin orta düzeyde olduğu ve daha çok rasyonel karar verme stilini benimsedikleri belirlenmiştir. Öte yandan sağlık çalışanlarının problem çözme becerileri arttıkça kaçınarak karar verme durumlarının azaldığı tespit edilmiştir. Ayrıca sağlık çalışanlarının problem çözme becerileri arttıkça kendiliğinden/anlık verme durumlarının azaldığı tespit edilmiştir. 

Decision-making can be briefly described as choosing among alternatives. There are five styles of decision-making: rational, intuitive, dependent, avoidant, and spontaneous. A problem is any situation that prevents reaching a goal. To cope with a problem, it is necessary to first understand it, identify alternative solutions, and predict the consequences of these alternatives. Deciding on the most beneficial alternative and achieving a solution represents success in problem solving. Each stage of the services provided in healthcare institutions may require critical decisions. Furthermore, healthcare services are institutions that differ from other services in that they are often faced with uncertain problems. It is desirable for employees in these institutions, which are involved in human health, to have high problem-solving skills. The purpose of this research is to examine the relationship between the problem-solving skills and decision-making styles of healthcare professionals. This research is quantitative, descriptive, and correlational in nature. The participants of the study were healthcare professionals working at a university hospital. 270 participants participated in the study. Data were collected using a demographic information form, a problem-solving skills scale, and a decision-making styles scale. SPSS was used for data analysis. Frequency analysis, t-test, ANOVA, and correlation analysis were conducted. The study determined that healthcare professionals' problem-solving skills were moderate and that they adopted a more rational decision-making style. Furthermore, as healthcare professionals' problem-solving skills increased, they were found to decrease their tendency to make decisions by avoiding them. Furthermore, as healthcare professionals' problem-solving skills increased, their spontaneous/impulsive decisions decreased.