Bu araştırma, Düzce ilinde cinsel istismar nedeniyle adli mercilere başvurmuş çocukların dosyaları retrospektif olarak incelenmiş olup olguların sosyodemografik özellikleri, aile yapıları, olayın gerçekleştiği yerler, faillerle olan ilişkileri ve psikiyatrik sonuçları gibi değişkenler açısından değerlendirme yapılmıştır. Araştırmanın temel amacı, elde edilen bu verilerin sosyal hizmet bilimi çerçevesinde anlamlandırılması ve çocukların korunmasına yönelik sosyal hizmet politikalarının geliştirme süreçlerine katkı sağlamaktır. Bu çalışmanın alt amacı, çocuğa yönelik cinsel istismarı sosyal hizmet disiplini çerçevesinde incelemek ve özellikle ensest vakalarının ayırt edici özelliklerini ortaya koymaktır.  Çalışmada, 2015–2022 yılları arasında Düzce Üniversitesi Adli Tıp Anabilim Dalı ve Çocuk İzlem Merkezi’ne başvuran toplam 285 çocuğa ait adli dosya retrospektif tarama yöntemi ile değerlendirilmiştir. Araştırma, kesitsel ve nicel bir araştırma tasarımına sahiptir. Analiz sonuçlarına göre, istismar mağdurlarının büyük çoğunluğunu ergenlik çağındaki kız çocukları oluşturmakta; faillerin çoğunlukla mağduru tanıyan bireyler olduğu ve olayların çoğunun özel alanlarda gerçekleştiği görülmektedir. Ensest vakalarının, parçalanmış aile yapısı ve aile içi şiddet öyküsü gibi risk faktörleriyle anlamlı düzeyde ilişkili olduğu saptanmıştır. Ayrıca, ensest mağdurlarında travma sonrası stres bozukluğu tanısı, diğer istismar türlerine kıyasla daha yaygın görülmüştür. Elde edilen bulgular ışığında, sosyal hizmet alanında koruyucu-önleyici çalışmaların güçlendirilmesi, risk altındaki çocukların erken tespiti ve travmaya duyarlı müdahalelerin yaygınlaştırılması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler: Sosyal Hizmet, Cinsel İstismar, Çocuk, Çocuk İstismarı, Ensest.

This study retrospectively examined the files of children who had applied to judicial authorities due to sexual abuse in the province of Düzce. The cases were evaluated in terms of variables such as sociodemographic characteristics, family structures, locations where the incidents occurred, relationships with perpetrators, and psychiatric outcomes. The main objective of the study is to interpret the data obtained within the framework of social work science and to contribute to the development of social work policies aimed at protecting children. The secondary objective of this study is to examine child sexual abuse within the framework of social work discipline and to highlight the distinctive features of incest cases in particular.  In the study, the forensic files of a total of 285 children who applied to the Düzce University Department of Forensic Medicine and Child Monitoring Center between 2015 and 2022 were evaluated using a retrospective screening method. The research has a cross-sectional and quantitative research design. According to the analysis results, the majority of abuse victims are adolescent girls; the perpetrators are mostly individuals known to the victim, and most incidents occur in private settings. Incest cases were found to be significantly associated with risk factors such as fragmented family structure and a history of domestic violence. Furthermore, post-traumatic stress disorder diagnoses were more prevalent among incest victims than among victims of other types of abuse. In light of these findings, it is recommended that protective and preventive measures in the field of social services be strengthened, at-risk children be identified early, and trauma-sensitive interventions be widespread.

Keywords: Social Work, Sexual Abuse, Child, Child Abuse, Incest.