Bu araştırma, sürdürülebilirlik ilkeleri doğrultusunda eski ve atık denim kumaşlardan deneysel tekstil yüzeylerinin tasarlanmasını; söz konusu yüzeylerin estetik ve kuramsal değerlendirilmesini, uzman görüşlerine dayalı olarak analiz etmeyi amaçlamaktadır. TÜBİTAK 2209-A Üniversite Öğrencileri Araştırma Projeleri Destekleme Programı (2023/2. dönem) kapsamında yürütülen çalışmada, kırkyama tekniğiyle oluşturulan yüzeylere, rezerve baskı yöntemlerinden biri olan ağartma işlemi; çeşitli bitki yaprakları ve çiçekler kullanılarak uygulanmıştır. Ağartma işlemi baskı ve püskürtme olmak üzere iki farklı yöntemle gerçekleştirilmiş ve toplam 11 özgün yüzey tasarımı elde edilmiştir.  Deneysel süreçte, bitki formları ve ağartma yoğunluğu gibi uygulama parametreleri dikkate alınarak yüzeylerde estetik, doku ve kompozisyon çeşitliliği sağlanmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemi benimsenmiş; elde edilen yüzeyler, biçimcilik kuramı çerçevesiyle sınırlandırılarak uzman görüşlerine dayalı görsel analiz yöntemi aracılığıyla incelenmiştir. Değerlendirme, Moda Tasarımı alanından iki, Resim alanından ise bir olmak üzere toplam üç uzman tarafından gerçekleştirilmiştir. Uzmanlar, proje çıktılarının yer aldığı 'Doğanın İzleri' adlı sergi sonrasında, kendilerine yöneltilen soruları içeren 'Uzman Görüşü Değerlendirme Formu' aracılığıyla değerlendirme sürecini tamamlamışlardır. Elde edilen nitel veriler, içerik analizi yöntemi ile çözümlenmiş, benzer ifadeler tematik olarak kodlanmış ve ortak kategoriler altında sınıflandırılmıştır.   Bulgular, tematik kategoriler doğrultusunda tablolaştırılarak betimsel analiz yöntemi ile yorumlanmıştır. Çalışmanın analiz sonuçları, denim kumaşlardan baskı ve püskürtme yöntemleriyle üretilen tekstil yüzeylerinin estetik, dokusal ve kavramsal özelliklerini karşılaştırmalı olarak ortaya koymaktadır. Baskı yöntemi kontrollü ve nostaljik bir etki sağlarken, püskürtme yöntemi daha deneysel ve dinamik bir ifade sunmuştur. Her iki yöntem de biçim, renk ve doku ilişkileriyle çok katmanlı bir algı deneyimi oluşturmakta ve sürdürülebilir üretim ile kültürel mirasın çağdaş bir şekilde yorumlanmasına katkı sağlamaktadır.

This research aims to design experimental textile surfaces from old and waste denim fabrics in line with sustainability principles; to analyze the aesthetic and theoretical evaluation of these surfaces based on expert opinions. The study was conducted under the TÜBİTAK 2209-A University Students Research Projects Support Program (2023/2nd term) and applied bleaching, a reserve printing method, to surfaces created using the patchwork technique with various plant leaves and flowers. The bleaching process was carried out using two methods: printing and spraying. A total of 11 original surface designs were obtained. During the experimental process, aesthetic, textural, and compositional diversity was achieved by considering application parameters such as plant forms and bleaching intensity. The study adopted a qualitative research method; the obtained surfaces were examined through a visual analysis based on expert opinions and limited by formalism theory. Three experts evaluated the surfaces: two from Fashion Design and one from Painting. Following the exhibition entitled “Doğanın İzleri”, which featured the project outputs, the experts completed the evaluation process by filling out the “Expert Opinion Evaluation Form” containing the questions addressed to them. The qualitative data were analyzed using content analysis. Similar expressions were coded thematically and classified under common categories. The findings were tabulated according to these categories and interpreted using descriptive analysis. The results of the study's analysis reveal the aesthetic, textural, and conceptual characteristics of textile surfaces produced from denim fabrics using printing and spraying methods. The printing method provides a controlled, nostalgic effect, while the spraying method offers a more experimental, dynamic expression. Both methods create a multi-layered sensory experience through relationships of form, color, and texture, contributing to contemporary interpretations of sustainable production and cultural heritage.