Bu çalışma, sanat ve tasarım alanlarında sürdürülebilirlik kavramını, atık ve artık malzemelerin yeniden değerlendirilmesi, geri dönüşüm, ileri dönüşüm ve yeniden kullanım gibi çevreci üretim ve tüketim modelleri çerçevesinde ele almaktadır. TÜBİTAK 2209-A Üniversite Öğrencileri Araştırma Projeleri Destekleme Programı (2023/2. dönem) kapsamında desteklenen proje kapsamında yürütülen araştırmada, moda ve tekstil sektöründeki atıklar arasında yer alan eski denim kumaşlar, tekstil sanat malzemesi olarak incelenmiştir. Araştırma, nitel bir yaklaşımla ve deneysel yöntemle gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın materyalini, farklı renklerde eski denim kumaşlar ile doğadan toplanan çeşitli bitkiler (yaprak ve çiçekler) oluşturmuştur. Kırkyama tekniğiyle birleştirilen denim kumaşlar, sodyum hipoklorit kullanılarak iki farklı ağartma yöntemi ile desenlenmiştir. İlk yöntemde bitkiler doğrudan ağartıcıya batırılarak kumaşa uygulanmış; ikinci yöntemde ise bitkiler kumaş üzerine yerleştirilmiş ve üzerine ağartıcı püskürtülmüştür. Uygulama süresi ve miktarı, farklı ağartma efektlerinin oluşmasını sağlamıştır. Sonuç olarak elde edilen 11 tekstil yüzey tasarımı görsel analiz yöntemiyle değerlendirilmiş ve kullanılan tekniklerin estetik, doku ve renk üzerinde etkili olduğu belirlenmiştir. Çalışma, eski denim kumaşlarının sanatsal üretimde yeniden kullanımının, sürdürülebilir moda ve tekstil tasarımına yönelik anlamlı ve çevreci bir yaklaşım sunduğunu ortaya koymaktadır.

This study addresses the concept of sustainability in the fields of art and design within the framework of environmentally conscious production and consumption models such as recycling, upcycling, reuse, and the repurposing of waste and surplus materials. Conducted as part of a project supported by the TÜBİTAK 2209-A University Students Research Projects Support Program (2023/2 term), the research investigates the use of discarded denim fabrics from the fashion and textile industry as materials for textile art. The study adopts a qualitative approach and employs an experimental methodology. The materials used include discarded denim fabrics in various colors and a range of plants (leaves and flowers) collected from nature. The denim fabrics were assembled using the patchwork technique and patterned through two different bleaching methods involving sodium hypochlorite. In the first method, the plants were dipped in the bleaching agent before being placed on the fabric surface, while in the second, the plants were arranged on the fabric and then sprayed with the bleaching solution. The duration and quantity of the bleach application resulted in varying bleaching effects. A total of 11 textile surface designs were completed with final touch-ups and evaluated through visual analysis. The findings demonstrate that the techniques and materials used significantly affected the aesthetic, texture, and color qualities of the fabric surfaces. The study reveals that repurposing old denim fabrics for artistic production presents a meaningful and eco-friendly approach to sustainable fashion and textile design.