Yoksulluk genel itibariyle bireyin toplumsal yaşama katılmasına engel olan bir durumdur. Bireyin temel ihtiyaçlarını ve temel hizmetler alanına erişimini kısıtlamaktadır. Yoksulluk, bireylerin maddi/ekonomik olarak yetersiz kalması, düşük gelire sahip olması, işsiz olması, çalıştığı halde yeterli gelire sahip ol(a)maması sonucu eğitim, barınma, yiyecek, sağlık gibi temel ihtiyaç alanlarına erişiminde güçlükler olarak da okunmaktadır. Birey, yoksulluk nedeniyle toplumsal yaşama dahil ol(a)maması sonucu sosyal dışlanma riski/tehdidi ile karşılaşma durumu söz konusudur. Bu nedenle yoksulluk ve sosyal dışlanma birbirini besleyen bir ilişkisellik içerisindedir. Bireyin yoksul olmasından dolayı ihtiyaçlarını karşılayamaması, bir bütün olarak bireyin eşitsiz bir yaşam döngüsünde olmasına neden olur ve bu durumda sosyal dışlanma riski altında olan bireylerin sayısında artışın gözlenmesi ile sonuçlanır. Bu çalışmada TÜİK’in son 10 yılda yayınladığı istatistiki verilerinden yararlanılmıştır. Bu çalışmada son 10 yılda TÜİK tarafından yayınlanan yoksulluk istatistiklerinden yararlanılmıştır. Bu istatistiki verilerde TÜİK’in doğrudan yayınladığı yaş gruplarına göre yoksulluk ve sosyal dışlanma oranları bulunmaktadır. Dolayısıyla bu çalışmanın amacı eğitim durumunun yoksulluk üzerindeki etkisi ve farklı yaş gruplarına göre yoksulluk ile sosyal dışlanma riski altında olan bireylerin incelenmesidir. Çalışmada baz alınan TÜİK verilerine göre yoksulluk ve sosyal dışlanma riski altında olan bireyler, eğitim seviyesinin yetersiz olması sonucu yoksulluk oranlarının arttığı tespit edilmiştir. Çocuk yaş (0-18) grubunda yoksulluk ve sosyal dışlanma, genel olarak yoksulluk ve sosyal dışlanma riski altında olan bireylere oranla daha yüksek seyrettiği gözlenmiştir. Bireylerin eğitim sürecinin iyileştirilmesi, yoksulluk ve sosyal dışlanma riski altında olan bireylerin oranlarında düşüşlerin yaşanmasına neden olacaktır. 

Poverty is generally a condition that prevents an individual from participating in social life. It restricts access to basic needs and essential services. Poverty is interpreted as the inability of individuals to meet their material/economic needs, having low income, being unemployed, or not earning enough despite working, leading to difficulties in accessing fundamental needs such as education, housing, food, and healthcare. Due to poverty, an individual may face the risk or threat of social exclusion as they are unable to fully integrate into social life. Therefore, poverty and social exclusion are interconnected and mutually reinforcing. An individual’s inability to meet their needs due to poverty results in an unequal life cycle, leading to an increase in the number of people at risk of social exclusion. This study uses poverty statistics published by the Turkish Statistical Institute (TÜİK) over the past 10 years. These statistics include poverty and social exclusion rates based on age groups directly published by TÜİK. The aim of the study is to examine the impact of education on poverty and analyze individuals at risk of poverty and social exclusion in different age groups. According to the TÜİK data included in the study, it was found that individuals at risk of poverty and social exclusion experience higher poverty rates due to insufficient educational levels. In the child age group (0-18), poverty and social exclusion rates were observed to be higher compared to individuals at risk of poverty and social exclusion in general. Improving the education process of individuals will lead to a decrease in the proportion of individuals at risk of poverty and social exclusion.