Bu çalışma, Türkiye’deki üniversitelerde akademik mobbing olgusunu otoetnografik bir yaklaşımla incelemektedir. Mobbing, iş yerinde bireylerin sürekli psikolojik taciz, dışlanma, marjinalizasyon ve değersizleştirme gibi olumsuz davranışlara maruz kalması olarak tanımlanabilir. Özellikle akademik ortamlarda, hiyerarşik yapıların katılaşmasıyla birlikte mobbingin daha yaygın bir hale geldiği görülmektedir. Çalışma, araştırmacının kişisel deneyimlerinden ve meslektaşlarının gözlemlerinden yola çıkarak, mobbingin bireysel bir sorun olmaktan ziyade, kurumsal ve sistematik bir sorun olduğunu vurgulamaktadır. Bu çalışma, mobbingin sadece bireyler üzerinde değil, aynı zamanda kurumsal yapılar ve güç dinamikleri üzerinde nasıl işlediğini incelemektedir.Çalışmanın bulguları, mobbingin akademik ortamlarda bireylerin profesyonel gelişimini engellediğini, onların mesleki bağlılıklarını zayıflattığını ve ciddi psikolojik travmalara neden olduğunu ortaya koymaktadır. Bu bağlamda, otoetnografik yöntem kullanılarak, mobbingin mağdurlar üzerindeki etkileri derinlemesine analiz edilmiştir. Çalışma, mobbingle mücadelede sendikalar, profesyonel dernekler ve hukuki destek mekanizmalarının geliştirilmesi gerektiğini önermektedir. Ayrıca, üniversitelerde kurumsal reformların gerçekleştirilmesi, bağımsız etik kurulların oluşturulması ve mobbing olaylarına karşı daha etkili denetim mekanizmalarının hayata geçirilmesi gerektiği vurgulanmaktadır. Kolektif eylemler ve örgütlü mücadele, mobbing mağdurlarının yalnızlaşmasını önleyebilecek önemli bir araç olarak görülmektedir.

This study investigates the phenomenon of academic mobbing in Turkish universities through an autoethnographic approach. Mobbing can be defined as the persistent psychological harassment, exclusion, marginalization, and devaluation experienced by individuals in the workplace. In academic environments, mobbing becomes more prevalent as hierarchical structures solidify. The study, drawing on the personal experiences of the researcher and observations of colleagues, highlights that mobbing is not merely an individual issue but a systemic and institutional problem. This study explores how mobbing operates not only on individuals but also within institutional structures and power dynamics.The findings reveal that mobbing in academic settings hinders professional development, weakens individuals' commitment to their careers, and leads to severe psychological trauma. Using an autoethnographic method, the study delves deeply into the personal and institutional impacts of mobbing on victims. The study suggests that collective action, unionization, professional associations, and legal support mechanisms should be strengthened to combat mobbing. Additionally, the study calls for institutional reforms within universities, including the establishment of independent ethical committees and more effective oversight mechanisms to address mobbing incidents. Collective action and organized resistance are seen as crucial tools to prevent the isolation of mobbing victims and to foster a supportive academic environment.