Bu araştırmanın amacı, amatör koro çalışmalarının bireylerin sosyal becerileri ve olumlu duygulanım seviyeleri üzerindeki etkisini incelemektir. Araştırmada, deneysel modellerden biri olan “ön test-son test kontrol gruplu deneysel tasarım” kullanılmıştır. Araştırma verileri, Watson, Clark ve Tellegen (1988) tarafından geliştirilen Pozitif Duygu Ölçeği ile Tatar ve arkadaşları (2018) tarafından geliştirilen Sosyal Beceri Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Araştırmanın örneklemi, kültür ve sanat alanında faaliyet gösteren sivil toplum kuruluşlarının üyeleri arasından basit tesadüfi örnekleme yöntemi ile seçilen 190 yetişkinden oluşmaktadır. Katılımcılar, iki ay boyunca haftada iki saat amatör koro çalışmalarına katılmış, ardından ön test ve son test ile değerlendirilmiştir. Verilerin analizinde IBM SPSS 23.0 programı kullanılmıştır. Verilerin normallik dağılımını kontrol etmek amacıyla çarpıklık ve basıklık değerleri incelenmiş ve bu değerlerin -1.5 ile +1.5 aralığında olduğu görülmüş, bu nedenle parametrik testler kullanılmıştır. Deney ve kontrol grupları arasında anlamlı fark olup olmadığını belirlemek için bağımsız örneklemler t-testi, aynı grup içinde ön test ve son test sonuçları arasındaki farkı analiz etmek için eşleştirilmiş örneklemler t-testi, üç veya daha fazla grup arasındaki farkı test etmek amacıyla ANOVA testi uygulanmıştır. Araştırmanın bulguları, amatör koro çalışmalarına katılan bireylerin sosyal becerilerinin ve olumlu duygularının anlamlı ölçüde arttığını göstermektedir. Ayrıca, yaş ve cinsiyet değişkenlerinin bu iki faktör üzerinde anlamlı bir etkisi bulunmadığı tespit edilmiştir. Bununla birlikte, pozitif duygular ile sosyal beceriler arasında zayıf bir pozitif korelasyon gözlenmiştir. Sonuçlar, amatör koro çalışmalarının katılımcıların sosyal uyum becerilerini ve duygusal dengeyi geliştirme potansiyeline sahip olduğunu göstermektedir. Bu doğrultuda, koro çalışmalarının toplumsal düzeyde teşvik edilmesi ve yetişkin eğitim programlarına entegre edilmesi önerilmektedir.

The aim of this study is to examine the effects of amateur choir studies on participants' social skills and positive affect levels. In the study, one of the experimental models, the “pre-test-post-test control group experimental design,” was used. The research data were collected using the positive affect scale developed by Watson, Clark, and Tellegen (1988) and the social skills scale developed by Tatar et al. (2018). The sample of the study consisted of 190 adults selected from among the members of non-governmental organizations operating in the field of culture and the arts by a simple random sampling method. The participants participated in amateur choir studies for two hours a week for two months and were evaluated with a pre-test and post-test. The IBM SPSS 23.0 program was used in the analysis of the data. In order to control the normality distribution of the data, skewness and kurtosis values ​​were examined and it was seen that these values ​​were between -1.5 and +1.5, therefore parametric tests were used. Independent samples t-test was used to determine whether there was a significant difference between the experimental and control groups; paired samples t-test was used to analyze the difference between the pre-test and post-test results within the same group; and an ANOVA test was used to test the difference between three or more groups. The findings of the study show that the social skills and positive emotions of individuals participating in amateur choir studies increased significantly. In addition, it was determined that age and gender variables did not have a significant effect on these two factors. However, a weak positive correlation was observed between positive emotions and social skills. The results show that amateur choir studies have the potential to develop the social adaptation skills and emotional balance of the participants. In this direction, it is recommended that choir studies be encouraged at the social level and integrated into adult education programs.