Bu makale, ahşap kültür varlıklarının korunması ve uygulanması amacıyla ahşap restorasyonunu derinlemesine inceleyen bir vaka sunumudur. Öncelikle ahşap malzemenin fiziksel ve kimyasal yapısının tanımı, bozulma mekanizmaları ve çevresel faktörlerin koruma ve restorasyon çalışmalarına etkisi tartışılmaktadır. Taşkınpaşa Camisi minberinin geçmiş restorasyon faaliyetlerine ait detaylı kayıtlar incelenerek, müzeye getirildiği mimari yapıyla ilişkisi tespit edilmiş, yerinde gözlem yapılarak mevcut durumu araştırılmıştır. Çalışma kapsamında modern teknolojik gelişmelerin yanı sıra geleneksel koruma ve restorasyon yöntemlerinden de yararlanılmıştır. Bu amaçla eserin üç boyutlu fotogrametrik taraması yapılmıştır. Böylece ileri teknolojik gelişmelerin koruma ve restorasyon işlemlerinde sağladığı avantajlar belgelenmiş ve gerekliliği önerilmiştir. Koruma ve restorasyon çalışmalarında kullanılan malzeme ve yöntemler, orijinal ahşap sanat dokusunu koruma, güçlendirme ve estetik değerini geri kazandırma potansiyeli değerlendirilerek etik çerçeveler içerisinde seçilmiştir. Taşkınpaşa Camii minberi ve tüm sanat eserlerinin tür tespiti, FTIR ve XRF analizleri yapıldı. Ahşap sanat eserlerinde bozulmaya neden olan faktörler tespit edilerek farklı sanat eserleri için geçerli bir bozulma tablosu oluşturulmuştur. Koruma onarım işlemlerinde kullanılan teknik ve yöntemler, yapıldığı dönemin teknolojisi ile gerçekleştirilme özelliğine sahiptir, bu işlemler teknolojik yeniliklerle sürekli kendini güncelleyerek gelişme özelliği gösterecektir. Çalışma, ahşap restorasyonunda farklı disiplinlerin iş birliği yaptığı multidisipliner bir yaklaşımla hazırlanmıştır ve tüm eserlerin bu yaklaşımla ele alınmasının gerekliliğini vurgulayarak bu alandaki boşlukları doldurmayı hedeflemektedir.

This paper is a case presentation that deeply examines wood restoration with the aim of preserving wooden cultural assets and implementing practices. Initially, the definition of the physical and chemical structure of wood material, degradation mechanisms, and the impact of environmental factors on conservation and restoration works are discussed. Detailed records of past restoration activities related to the minbar of Taskınpaşa Mosque were examined to determine their relationship with the architectural structure to which they were brought to the museum, and the current condition was investigated through on-site observations. In the scope of the study, traditional conservation and restoration methods were utilized alongside modern technological advancements. For this purpose, three-dimensional photogrammetric scans of the artwork were conducted. Thus, the advantages of advanced technological developments in conservation and restoration procedures were documented and their necessity was proposed. The materials and methods used during conservation and restoration works were selected within ethical frameworks, evaluating their potential to preserve the original wooden artwork texture, strengthen it, and restore its aesthetic value. Species identification, FTIR, and XRF analyses were performed for the minbar of Taskınpaşa Mosque and all artworks. Factors causing deterioration in wooden artworks were identified, and a deteriorating table applicable to different artworks was created. The study prepared a multidisciplinary approach where different disciplines collaborate in wood restoration and aimed to fill the gaps in this field by emphasizing the necessity of addressing all works with this approach.