İnsan tüm aktivitesini belirli bir mekânda gerçekleştirir. Mekân(lar) insan eseridir. İnsan yaratımı olan mekânların kendine ait anlamı/anlamları vardır. Çünkü mekân, düşünceden konuşmalara, giyinmeden davranışa kadar tüm eylemlerin gerçekleşmesinde aktif rol alır. Elbette insan, mekân karşısında pasif bir özne değildir. İnsan mekânı inşa eder, onarır. Bu anlamıyla, mekân-insan arasında diyalektik bir ilişki söz konusudur. Mekânsal bir unsur olan balkon, sadece betonlaşmış bir yapı değildir. Balkon, insan eylemlerine hareket alanı açar, yön verir, düzenler ve sınırlar koyar. Evin önemli bir mekânı olan balkonların sivil mimarimizdeki gelişimi, modernleşme süreciyle birlikte gerçekleşmiştir. Balkondan evvel kültürel mimarimizde cumba/şahnişin bulunmaktadır. Cumba, kamusal alan ile özel alan arasına set çekmesi ve mahremiyeti koruması bakımından sosyolojik imgeler barındıran önemli bir mimari bir unsurdur. Cumba zamanla balkona dönüşerek günümüz konut mimarisinde yerini almıştır. Bu çalışmanın amacı; konut mimarisi olarak cumba mekânının toplumsal iz düşümünü, balkon ile olan benzer ve farklı boyutlarını, tarihsel süreç içerisindeki dönüşümünü, gündelik hayatta balkonun ne anlam ifade ettiğini, sosyolojik imgeler bağlamında analiz etmektir. Çalışmanın amacına bağlı olarak, bu mekânların tarihsel gelişimi ve dönüşümü detaylandırılmıştır. Bu nedenle çalışmada tarihsel yöntem tercih edilmiştir. Mekân sosyolojisi, gündelik hayat, cumba ve balkon mekânına dair gerekli literatür taranmış, cumba/şahnişin ve balkona ait görseller eklenmiş, nihai olarak ise bu mekânların önemi ve değişimi sosyolojik imgeler bağlamında değerlendirilmiştir.

Human beings carry out all their activities in a certain place. Place(s) are human works. Human-created spaces have their own meaning(s). Because space plays an active role in the realization of all actions, from thought to speech, from dressing to behavior. Of course, man is not a passive subject in the face of space. Man builds and repairs space. In this sense, there is a dialectical relationship between space and people. The balcony, which is a spatial element, is not just a concrete structure. The balcony opens space for human actions, gives direction, regulates and sets limits. The development of balconies, an important place of the house, in our civil architecture took place with the modernization process. Before the balcony, there is a bay window in our cultural architecture. The bay window is an important architectural element that contains sociological images in terms of setting a barrier between the public and private areas and protecting privacy. Over time, the bay window turned into a balcony and took its place in today's residential architecture. The purpose of this study; The aim is to analyze the social projection of the bay window space as residential architecture, its similar and different dimensions with the balcony, its transformation in the historical process, what the balcony means in daily life, in the context of sociological images. Depending on the purpose of the study, the historical method was preferred. The necessary literature was scanned, images of bay windows and balconies were added, and finally, the importance and change of these spaces were evaluated in the context of sociological images.