Stratejik konumu sebebiyle kültürlerin kavşak noktasında yer alan Anadolu, topluluğa ev sahipliği yapmış ve yine bu sebeple çevre kültürlerle yoğun bir sosyo- ekonomik, politik ve kültürel etkileşim içinde yer almıştır. Yakın geçmişe değin şahit olduğumuz Anadolu-Balkan kültürel ilişkilerinin kökeni Prehistorik Döneme kadar uzanmaktadır. Anadolu Coğrafyasında Erken Kalkolitik Dönem ve Balkan Coğrafyasında Erken Neolitik Dönem boyunca mimari ilişkiler tespit edilmiştir. Ege Bölgesi, Trakya, Makedonya ve Tesalya bölgelerinde ortaya çıkan yerleşim yerlerinde açığa çıkartılan Dal-örgü tekniği, iç payandalı, kerpiç ve taş subasman duvarlı yapılar bu etkileşimin kanıtı niteliğindedir. MÖ. 5500 yıllarda Doğu Balkanlarda mimari olarak önceki dönemlerin bir devamı niteliğinde yerleşimler gözükürken, Balkanların batısında ilk köy yerleşimleri kurulmaya başlamıştır. MÖ. 5500 yıllarda Anadolu’da özellikle Marmara bölgesi ve Ege kıyısında yer alan Balkan yerleşim yerlerinin çoğu büyük oranda terk edilmiştir. En belirgin şekilde Neolitik Dönemden itibaren karşımıza çıkan kültürel etkileşime dair bulgular Erken Tunç Çağında yoğunluk kazanmaktadır. Söz konusu etkileşim en yoğun şekilde mimari geleneklerde görülmektedir. Söz konusu bu mimari gelenekler Balkanlar-Kuzeybatı Anadolu ile Kıta Yunanistan ve Kıyı Ege –Batı Anadolu arasındaki kültürel ilişkiler ekseninde ele alınacak ve mimari yapılar onları şekillendiren unsurlar açısından değerlendirilecektir. Zaman içinde mimari yapılarda meydana gelen değişimlerin sosyo-ekonomik ve kültürel ortamdan ve toplumsal yapıdaki değişimlerden ne derece etkilendiği arkeolojik veriler çerçevesinde tartışılacaktır.

Anatolia, which is at the crossroads of cultures due to its strategic location, hosted the community and for this reason, it took place in an intense socio-economic, political and cultural interaction with the surrounding cultures. The origin of the Anatolian-Balkan cultural relations, which we have witnessed until the recent past, goes back to the Prehistoric Period. Architectural relations have been identified during the Early Chalcolithic Period in Anatolian Geography and the Early Neolithic Period in Balkan Geography. Branch-braiding technique, interior buttress, mud-brick and stone sub-basement walls unearthed in settlements in the Aegean Region, Thrace, Macedonia and Thessaly are evidence of this interaction. B.C. While settlements that were architecturally a continuation of previous periods appeared in the Eastern Balkans in the 5500s, the first village settlements began to be established in the west of the Balkans. B.C. In the 5500s, most of the Balkan settlements in Anatolia, especially in the Marmara region and on the Aegean coast, were largely abandoned. Evidence of cultural interaction, which has emerged most prominently from the Neolithic Period, intensifies in the Early Bronze Age. This interaction is most intensely seen in architectural traditions. These architectural traditions will be discussed in the context of cultural relations between the Balkans-Northwest Anatolia, Continental Greece and Coastal Aegean-Western Anatolia, and architectural structures will be evaluated in terms of the elements that shape them. The extent to which the changes in the architectural structures over time are affected by the socio-economic and cultural environment and the changes in the social structure will be discussed within the framework of archaeological data.