Bu makalenin ilgisi, anlattığı hikâyelerle bireyin toplumsal çelişkilerin üstesinden gelmesini ve durumları doğallaştırmasını sağlayan mitlerdir. İlkel insan topluluklarının mitoslarından günümüz mitlerine insan ile birlikte evrimleşmektedir. Ancak temel amacı tektir: Evreni anlayabilme. Mit, bir hikâyedir, dolayısıyla bir bildirimdir. Gelişim sürecinde bir düşünce aracıdır; bir yöntemdir. Böylesi işleve ve yaygın kullanımına karşın, genelde fark edilmeden de olsa bireyle birlikte, bireyi içine alan hikâyeler olarak mit anlatımları sürekli üretilir ve yeniden üretilirler. Aslında anlattıkları konular, iktidar mücadeleleridir. Her hikâyenin anlatımı için gereken koşullar mitte de bulunur. Miti inceleyebilmek, onu bir konuşma olarak kabul etmeyi gerektirir. Dil olmadan da herhangi bir konuşma ediminin gerçekleştirilmesi olanaksızdır. Makale, söz konusu bu kabullerle mitlerin medyadaki kullanımını incelemektedir. Betimsel analiz yöntemi aracılığıyla mitlerin ne olduğu, özellikle haberlerde niye ve nasıl kullanıldığını sorgulamakta; mitlerin antik dönemden günümüze kadar değişimi, toplumsal işlevi ve medyanın rolüne dair yanıtlar aramaktadır. Elde edilen bulgular, günümüzde arketip mitlere sadık kalınarak güncel versiyonların hem siyasal aktörler hem de medya tarafından manipülasyon için kullanıldığı; bunlardan çoğunun bireylerce fark edilmediği, fark edilmesine karşın, arkasında yatan neden ve sonuçlarını önemsenmeyebileceğini düşündürmektedir. Çünkü insanın gündelik yaşamında sürekli olarak her an her yerde mitoslarla karşılaşması, onları doğal olarak kabullenmesini sağlayabilmektedir. Dolayısıyla mit hem kültürel hem de ideolojik araçlar olarak görev yapmaktadır.

The interest of this article is in myths, which, through the stories they tell, enable the individual to overcome social contradictions and naturalize situations. From the myths of primitive human societies to modern myths, myths evolve along with human beings. However, its main purpose is one: To understand the universe. A myth is a story and therefore a statement. It is a tool of thought in the process of development; it is a method. Despite such a function and widespread use, myth narratives are constantly produced and reproduced as stories that involve the individual along with the individual, albeit often unrecognized. In fact, the issues they narrate are power struggles. The conditions necessary for the telling of any story are also found in myth. To be able to analyse myth requires recognizing it as a speech. Without language, it is impossible to realize any speech act. With these assumptions in mind, the article examines the use of myths in the media. Through the descriptive analysis method, it questions what myths are, why and how they are used, especially in the news, and seeks answers about the change of myths from antiquity to the present, their social function and the role of the media. The findings obtained suggest that today, current versions of archetypal myths are used for manipulation by both political actors and the media; most of them are not noticed by individuals, and although they are noticed, the reasons and consequences behind them may be ignored. This is because the fact that people constantly encounter myths everywhere at any time in their daily lives can enable them to accept them naturally. Therefore, myths serve as both cultural and ideological tools.