Bu yazı, ahlaki panikler çalışma alanını güncel teorik yaklaşımlar ve teknolojik gelişmeler bağlamında sosyal medya üzerinden yaratılan mağduriyetler üzerinden yeniden okuma imkânı sunmayı amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda, figürasyonel sosyolojinin teorik çerçevesi ve analitik araçlarını kullanmayı öneren yaklaşımlar temel alınmıştır. Ahlaki Panikleri Uygarlık Süreci’nden kısa süreli sapmalar olarak ele aldığımızda, ahlaki panikler sırasında verilen tepkileri tarihsel süreçlerin bir parçası olarak anlamlandırabilmemiz mümkün olabilmektedir. Ahlaki panikler sırasında yaşanan ötekileştirme mekanizmalarını ise, Yerleşikler Hariciler (Bizler-Onlar) arasındaki Biz-Ben dengesi üzerinden okumak bireylerin ahlaki panik üretim sürecine katılım dinamiklerini yorumlamak anlamında açıklayıcı bir önem kazanmaktadır. Böylece, Norbert Elias’ın teorilerinin ve figürasyonel sosyoloji kavramlarının ahlaki panik çalışmalarına uyarlanması, günümüzde sıklıkla karşılaştığımız dijital saldırılar, sanal şiddet ve çevrimiçi linç gibi eylemlerin yarattığı mağduriyetleri inceleme zeminini oluşturabilecektir. Bu bağlamda makale, dört bölümden oluşmaktadır. İlk bölüm, dijital platformların yaygınlaşmasının ve sosyal medyanın yaygın kullanımının ahlaki panik çalışmalarında ne ölçüde etki yarattığı tartışmalarına ayrılmıştır. İkinci bölüm, Ahlaki Panik Sosyolojik Teorisi ile Uygarlık Süreci’nden Sapma Teorisi’nin benzerlik ve farklılıklarına odaklanmaktadır. Bu bölümde ayrıca, çeşitli gruplar arasındaki çeşitli karşılıklı bağımlılıkları açıklamak için figürasyonel sosyolojinin kavramsal bir aracı olarak kullanılan Yerleşikler-Hariciler arasındaki Biz / Ben dengesi hakkında bilgi verilecektir. Yazının üçüncü bölümünde, sosyal medyanın ahlaki panik durumlarında nasıl mağduriyetler yarattığı araştırılmaktadır. Ahlaki Panikler sırasında Biz / Ben dengesinin “Biz” yönüne doğru evrilmesinin sosyal medya üzerindeki yansımalarına bakılacaktır. Yeni bir ahlaki panik türü olarak sanal saldırıların hedefinde olanların yaşadığı mağduriyetler örneklerle tartışılacaktır. Son bölümde ise, sanal saldırıların Kınama Mecburiyeti üzerinden yarattığı mağduriyetlere odaklanılacaktır.

This article provides an opportunity for re-evaluation of the field of moral panics through contemporary theoretical approaches and technological developments, focusing on the victimisation created through social media. Aligned with this purpose, it draws upon the theoretical framework and analytical tools of figurational sociology. When we consider moral panics as brief deviations in the process of civilisation, we can interpret the reactions during moral panics as part of historical processes. Understanding the mechanisms of othering that occur during moral panics becomes crucial in analysing individuals’ dynamics of participation in moral panic generation by examining the ‘We-I’ balance between the Established and the Outsiders. Thus, adapting Norbert Elias’s theories and concepts of figurational sociology to the study of moral panics can create a research ground to explore the victimisation caused by prevalent digital attacks, cyberbullying, and online harassment. In this with this objective, this article is composed of four parts. The first one devotes to a discussion of to what extent the proliferation of digital platforms and widespread use of social media have achieved influence in studies of moral panics. The second part focuses on similarities and differences between Moral Panics Sociological Theory and Decivilising Process Theory. This part continues with the presentation of the We / I balance between established and outsider groups, which is used as a conceptual tool of figurational sociology for explaining diverse interdependencies between various groups. The third part explores how social media creates victimisation in moral panic situations. As a new type of moral panic, the victimisation of the target of online attacks will be discussed in the third part. The final part focuses on the victimisation caused by online attacks through pressure to condemn.