Bu çalışmada günümüzde gazetecilikte önemli bir yeri olan yavaş gazetecilik bağlamında anlatı gazeteciliği konusu ele alınmaktadır. Özellikle 21. yüzyıldan itibaren dijital mecraların yaygınlaşmasıyla birlikte habercilikte hızlı olma kaygısı artmıştır. Bu durum ise haberde kalite sorununu doğurmuştur. Böylesi bir ortamda, habere derinlik katan ve okuru haberin içine alarak sürüklemeyi amaç edinen haber anlatılarından örnekler sunan yavaş gazetecilik tarzı dünyada her geçen gün yaygınlaşmaktadır. Anlatı gazeteciliği ise yeni bir gazetecilik stili değildir. Öyle ki 17. ve 18. yüzyıllardaki haberler metinleri yapı ve tarz bağlamında kurgusal hikayelere benzemektedir. Ayrıca 19. yüzyılda da gazetecilerin haber hazırlarken edebiyat ve gazetecilik unsurlarını bir arada kullandıkları bilinmektedir. ABD’de gazeteciliğin bu formunun 19. yüzyılın ortalarından sonraya uzandığı görülmektedir. Erken 20. yüzyılda ise gazetecilik mesleğinde oluşan uzmanlaşma objektiflik isteğine öncülük etmiştir. Haberde anlatı tarzı, yerini nötr ve objektif biçimde karakterize edilmiş ve kronolojik olmayan ters piramit kuralına bırakmıştır. Ancak anlatı gazeteciliği ABD’deki doruk noktasına yeniden 20. yüzyılın ikinci yarısında ulaşmıştır. Edebi anlatı tarzına işaret eden ve Avrupa’da da yaygınlaşan bu gazetecilik tarzı, okurun haber hikayesinin içine girmesini ve hikaye ile birlikte sürüklenmesini sağlamaktadır. Anlatı gazeteciliğini incelemek adına bu çalışmada The Guardian gazetesinde yayımlanmış olan “Proust ile akşam yemeği: Alzheimerli hastaların bakıcıları hastaların dünyasına nasıl dahil oluyor” başlıklı haber, metin analizi yöntemiyle incelenmiştir. Sonuca göre, analiz edilen haberin hızlı hazırlanmadığı, haberde olaylardan çok karakterlerin duygularına odaklanıldığı, okurun meraklandırıldığı ve yazarın bakış açısıyla yapılandırmalar yapıldığı görülmektedir. Bu yaklaşım anlatı gazeteciliğini işaret etmektedir. Bu gazetecilik tarzı ters piramit kuralına uygun, nötr ve mesafeli haberlerden farklıdır. Öyle ki okurlar hikayenin içine tam olarak dahil oldukları bir okuma deneyimi yaşayabilmektedir. Okurlar hikayedeki karakterleri tanıma şansına sahip olmakta, onların duygularını ve düşünceleri anlamaları neticesinde de söz konusu karakterlerle özdeşleşebilmektedirler. Bu çıkarımlara göre okuru hikayenin içine alan anlatı gazeteciliği yakın gelecekte dünyada daha yaygın bir hale gelecektir.

In this study, narrative journalism is discussed in the context of slow journalism, which has a substantial presence in journalism today. With the proliferation of digital channels, especially since the twentieth century, the concern about being fast in journalism has grown. This situation has caused a quality issue in the news. In such an environment, the slow journalism style, which provides examples of news narratives that add depth to the news and aim to immerse the reader in the news, is becoming increasingly popular around the world. Narrative journalism is not a new journalism genre. So much so that news texts from the 17^th and 18^th centuries resemble fictional stories in structure and style. It is also known that in the 19^th century, journalists combined components of literature and journalism while preparing news. This style of journalism dates back to the mid-nineteenth century in the United States. The desire for objectivity was pioneered by specialization in the journalism profession in the early 20^th century. The news narrative style has been replaced by the neutral and objectively characterized non-chronological inverted pyramid rule. However, narrative journalism reached a new peak in the United States in the second half of the 20^th century. This style, which refers to the literary narrative style and is gaining popularity in Europe, allows the reader to immerse themselves in the news story and be dragged along with it. In this study, the news titled "Dinner with Proust: how Alzheimer's caregivers are pulled into their patients' worlds" published in The Guardian newspaper was analyzed in the context of text analysis in order to examine narrative journalism. The analysis reveals that the analyzed news was written over time, focusing on the emotions of the characters rather than the events, making the reader curious, and with a structure based on the author's point of view. This approach is indicative of narrative journalism. This style contrasts with news articles written in an inverted pyramid structure, as well as traditional journalistic conventions of neutrality and distance. Readers could have a truly immersive reading experience this way. Readers have the opportunity to get to know the characters in the story and could identify with them as a result of understanding their emotions and thoughts. According to these assessments, the narrative journalism style that immerse the readers in the stories will become more popular in the world in the near future.