Bu araştırma, çokluk dilbilim ve felsefe dalları tarafından işlenen metafora genelde sanat özelde çağdaş sanat penceresinden bir bakış yöneltir. Sosyal bilim çevreleri (dilbilim, felsefe, sanat, tarih vb.) metaforu ‘geleneksel metafor yaklaşımı’ ve ‘çağdaş metafor yaklaşımı’ olarak iki ayrı başlıkta değerlendirirler. Öyle ki, bu iki ayrı başlıktan ‘geleneksel metafor yaklaşımı’ Antikite Dönemi’nden (M.Ö. V.-I. yüzyıl) itibaren Modern Dönem’in sonuna kadar olan 2.500 yıllık zaman dilimini; ‘çağdaş metafor yaklaşımı’ ise 1960 sonrasında başlayan ve 1980’lerde hız kazan Postmodern Dönemi ifade eder. Bunlardan ‘geleneksel metafor yaklaşımı’nın 20. yüzyıl başında sosyal bilim çevrelerinde ortaya atılan ‘yapısalcılık’la; ‘çağdaş metafor yaklaşımı’nın ise Postmodern Dönem’de gündeme gelen ‘yapıbozumculuk’la olan ilgileri dikkat çeker. Bu yüzden Postmodern Dönem’in ‘çağdaş metafor yaklaşımı’nın günümüzde üretilen çağdaş sanat işleriyle ilgili olduğu ve bu dönem işlerini etkilediği anlaşılır. Öte yandan metaforun, çağdaş sanatçıların çok sayıda kullandığı stratejilerden biri olduğu görülür. Dolayısıyla burada, ‘çağdaş metafor yaklaşımı’ sergileyen günümüz sanatçılarından ‘iş’lerinde metaforu bir strateji olarak kullanan Amerika’lı William Pope. L (1955-), Malezya’lı Wong Hoy Cheong (1960-), Hindistan’lı Bose Krishnamachari (1963-) ve Filipinler’den Josephine Turalba’nın (1965-) birer adet çalışması incelenir. Böylelikle, metaforun güncel sanat işi örnekleri üzerinden ‘geleneksel metafor yaklaşımı’ ile olan farkları ortaya çıkarılır. Çağdaş sanatta metafor stratejisini inceleyen bu araştırma, nitel araştırma ile betimsel araştırma yöntemini kullanır. Sonuçta, çağdaş sanat stratejisi olarak metaforun, geleneksel ‘benzetmeci’ metafor anlayışından farklı olarak kavrama, anlama, içeriğe, gündelik hayatın sıradanlığına ve basitliğe önem verdiği gözlenir. Metafor olgusuna çağdaş sanat açısından bakan bu araştırmanın sosyal bilimler bağlamında sanat alanyazın dünyasına katkılar sağlayacağı umut edilmektedir.

This research directs a view to the metaphor, which is mostly handled by the branches of linguistics and philosophy, from the perspective of art in general and contemporary art in particular. Social science circles (linguistics, philosophy, art, history, etc.) evaluate metaphor under two separate headings as 'traditional metaphor approach' and 'contemporary metaphor approach'. So much so, that the 'traditional metaphor approach' from these two separate titles covers the period of 2,500 years from the Antiquity Period (V.-I. century BC) to the end of the Modern Period; The 'contemporary metaphor approach', on the other hand, refers to the Postmodern Period, which started after 1960 and gained momentum in the 1980s. Of these, the 'traditional metaphor approach' is associated with 'structuralism', which was put forward in social science circles at the beginning of the 20th century; The interest of the 'contemporary metaphor approach' with 'deconstructionism', which came to the fore in the Postmodern Period, draws attention. Therefore, it is understood that the 'contemporary metaphor approach' of the Postmodern Period is related to contemporary art works produced today and influenced the works of this period. On the other hand, it is seen that metaphor is one of the strategies used by many contemporary artists. Therefore, here is American William Pope, who uses metaphor as a strategy in his 'works', one of today's artists who exhibit a 'contemporary metaphor approach'. L (1955-), Wong Hoy Cheong (1960-) from Malaysia, Bose Krishnamachari (1963-) from India and Josephine Turalba (1965-) from the Philippines are examined. In this way, the differences of metaphor with the 'traditional metaphor approach' are revealed through contemporary works of art. This research, which examines the metaphor strategy in contemporary art, uses qualitative research and descriptive research method. As a result, it is observed that metaphor, as a contemporary art strategy, gives importance to comprehension, understanding, content, the mediocrity of daily life and simplicity, unlike the traditional 'simile' metaphor understanding. It is hoped that this research, which looks at the metaphor phenomenon from the perspective of contemporary art, will contribute to the world of art literature in the context of social sciences.