Seramik, insan hayatında ilk çağlardan beri var olmuş, kap-kacak, çanak-çömlek üretimleri ile başlayarak günümüze değin gelişerek devam etmiştir. Bu üretimlerden kalan seramik kalıntıları uzmanlar tarafından arkeolojik buluntularda ortaya çıkarılmaktayken, aynı zamanda günümüz seramik sektöründe de üretim büyük hızla devam etmektedir. Günümüzde farklı üretimlerden kaynaklanan birçok atık seramiğe rastlanmaktadır ve bu atık seramiklerin bir kısmı heba olurken geçmişimizden kalan bir kısım seramiklerde arkeolojik kazılarda olduğu gibi yer altında ve müze depolarında muhafaza edilmektedir. Hem günümüz üretimindeki atık seramikler hem de arkeolojik kazılarda ortaya çıkmaya devam eden kırık seramik buluntular gittikçe çoğalmaktadır.  Buradaki temel soruna uygulanabilecek en verimli çözüm yolu, günümüzdeki atık seramiklere ve arkeolojik kazılarda ortaya çıkan kırık seramiklere sürdürülebilir bir sanat anlayışla yaklaşmaktır. Son zamanlarda atık seramiklerin sürdürülebilirlik kavramıyla yeniden hayata geçirilmesi amaçlanarak bu doğrultuda ülkemizde ve dünyada birçok örnek uygulanmaktadır. Bu örneklere eklenebilecek diğer bir konu da arkeolojik kazılarda ortaya çıkan kırık seramiklerin sürdürülebilir bir sanatsal anlayışla değerlendirilmesidir. Bu çalışmada, arkeolojik kazılarda ortaya çıkan etütlük ve envanterlik olmayan kırık seramik parçalarına sürdürülebilir üretim anlayışıyla yaklaşarak, söz konusu kırık seramik parçaların çağdaş sanatsal bir tavırla yeniden hayata geçirilmesi amaçlanmıştır. Bu bağlamda müze müdürleri, sanat tarihçileri ve arkeologlarla iletişime geçilerek fikirleri alınmış ve bu kırık seramik parçalara, kültür mirası bakış açısıyla yaklaşarak tasarımlar oluşturulmuştur.  Böylece kültür mirasımız olan atıl durumdaki kırık seramik parçaların, gelecek nesillerle buluşturulması ve geçmişle gelecek arasında bir köprü kurularak ülkemize büyük katkı sağlaması umulmaktadır. Ülkemize ve gelecek nesillere kazandırılması elzem olan bu problemin çözümünde başrol elbette ki seramik sanatçılarının olması gerekliliği savunulmuştur. Bu bağlamda seramik sanatçılarının belirli dönemlerde bir araya getirilerek söz konusu kırık seramik parçaların kullanılacağı çalıştaylar, sempozyumlar, worhshoplar ve sergiler düzenlenmesi ve çağdaş sanatsal seramik formların oluşturularak toplumla buluşturulması planlanmaktadır.

Ceramics has existed in human life since the early ages and has continued to develop until today, starting with the production of pots and pans and pottery. While the ceramic remains from these productions are being unearthed by experts in archaeological finds, production continues at a great pace in today's ceramics industry. Today, many waste ceramics originating from different productions are encountered and while some of these waste ceramics are wasted, some ceramics from our past are preserved underground and in museum warehouses, as in archaeological excavations. Both the waste ceramics in today's production and the broken ceramic finds that continue to emerge in archaeological excavations are increasing. The most efficient solution that can be applied to the main problem here is to approach today's waste ceramics and broken ceramics found in archaeological excavations with a sustainable artistic understanding. Recently, many examples have been applied in our country and in the world, with the aim of reviving waste ceramics with the concept of sustainability. Another issue that can be added to these examples is the evaluation of the broken ceramics unearthed in archaeological excavations with a sustainable artistic understanding. In this study, it is aimed to revive the broken ceramic pieces with a contemporary artistic attitude by approaching the broken ceramic pieces that were found in archaeological excavations with a sustainable production approach. In this context, museum directors, art historians and archaeologists were contacted to get their ideas and designs were created by approaching these broken ceramic pieces from the perspective of cultural heritage. Thus, it is hoped that the idle broken ceramic pieces, which are our cultural heritage, will be brought together with future generations and that they will make a great contribution to our country by establishing a bridge between the past and the future. It has been argued that the leading role in the solution of this problem, which is essential to bring to our country and future generations, should of course be ceramic artists. In this context, it is planned to bring together ceramic artists in certain periods and organize workshops, symposiums, worhshops and exhibitions where the broken ceramic pieces will be used, and to create contemporary artistic ceramic forms and bring them together with the society.