Anadolu’nun Doğu ve Batı Karadeniz Bölgesi ile ilgili bilgilerimizin çoğu, arkeolojik kazılar ve yüzey araştırmalarından sınırlı olmakla birlikte müzeler ve özel koleksiyonlarda değerlendirilmeyi bekleyen önemli sayıda buluntu grubu bulunmaktadır. Bu makalenin konusunu, biri müze diğeri özel koleksiyonda korunan, iki farklı buluntu grubu oluşturmaktadır. Hacıbektaş Arkeoloji ve Etnografya Müzesi’nde yer alan Safranbolu’dan (Paphlagonia) getirilmiş olan hepsi aynı tipte fakat farklı ölçülere sahip beş adet pişmiş toprak maşrapa, ilk buluntu grubunu oluşturmaktadır. Maşrapa grubu Anadolu’da çok yaygın görülmeyen formuyla dikkati çeken ve Erken Tunç Çağ III’e tarihlenen özelliklere sahiptir. Diğer buluntu grubu ise Ordu Bölgesi’nin iç kesimindeki Kumru civarında bulunan İsmet Erçal Koleksiyonuna ait bir bronz balta ve bir taş balta ile bir taş keule buluntusundan ibarettir. Baltalar Anadolu’da Erken Tunç Çağ’da yaygın görülen sap delikli buluntu tiplerindendir. Özgün form özelliğine sahip keule ise Yakındoğu’nun ünik buluntularından birisidir. Çerçevesi daraltılan alan içerisindeki bu buluntular çoğunlukla mezar hediyesi olarak ele geçmiş, ölü gömme gelenekleri bakımından da özel bir anlam ifade ettiğini bize göstermiştir. Ordu’da bulunan ve Safranbolu’dan geldiği kaydedilen buluntu grubu, bağlamı net olmasa da bazı değerlendirme ve önerilerde bulunmamıza olanak sağlamıştır. Kontekst dışı buluntuları ele alan bu makaledeki eserler Karadeniz arkeolojisinin buluntu zenginliği ve çeşitliliğine sahip buluntular arasındadır ve arkeoloji literatürüne yeni katkılar sağlayacaktır.

Although most of our knowledge about the Eastern and Western Black Sea Region of Anatolia is limited from archaeological excavations and surveys, there are a significant number of finds waiting to be evaluated in museums and private collections. The subject of this article is two different groups of finds, one of which is preserved in a museum and the other in a private collection. Five terracotta mashrapas, with same type but different sizes, brought from Safranbolu (Paphlagonia) in the Hacıbektaş Archeology and Ethnography Museum constitute the first group of finds. The mashrapa group has features that are not very common in Anatolia and are dated to Early Bronze Age III. The other group of finds belonging to the İsmet Erçal Collection which found in the vicinity of Kumru in the inner part of Ordu Region consists of a bronze ax and a stone ax and a stone keule. Axes are among the handle-hole finds which commonly seen in the Early Bronze Age in Anatolia.  The keule, with its specific form, is one of the unique finds of the Near East. These finds in the narrowed area were mostly found as grave gifts and showed us that they have a special meaning in terms of burial traditions. The find group found in Ordu and recorded to have come from Safranbolu has allowed us to make some evaluations and suggestions, although the context is not clear. The pieces in this article, which deals with the finds out of context, are among the finds with the richness and diversity of Black Sea archeology and will make new contributions to the archeology literature.