Bu araştırmada, içinde yaşadığımız risk toplumu gerçekliğinden hareketle, dijital şiddet olgusu kuşaksal bağlamda incelenmiş ve betimsel sonuçlar ortaya konulmuştur. Bireylerin günlük yaşamlarında dijitalle olan yoğun ilişkileri sürecinde herhangi bir zamanda dijital şiddete maruz kaldıkları, tanıklık ettikleri ya da dijital şiddet uyguladıkları varsayımından hareketle, bu olgunun sosyalleşmeyle olan ilişkisi araştırmanın odağıdır. Kuşaksal özelliklere bağlı olarak bireylerin dijital şiddet deneyimlerinin farklılaştığı ön kabulüyle araştırma şekillendirilmiştir. Araştırmada kuşaksal sınıflar ve bazı demografik özellikler bağımsız değişken, dijital şiddet deneyimi ise bağımlı değişkendir. Araştırma örneklemi, Türkiye’nin çeşitli illerinde yaşayan kotalı örnekleme yöntemiyle rastlantısal olarak seçilmiş ve araştırmaya gönüllü olarak katılım sağlamış 18-95 yaşları arasındaki 500 kişiden oluşmaktadır. Kişilerin demografik özellikleri, internet kullanım alışkanlıkları ve dijital şiddet deneyimleriyle ilgili verileri elde etmeye yönelik soruları içeren yapılandırılmış görüşme formuyla bulgular elde edilmiştir. Araştırma, benimsenen yöntem ve uygulanan teknik bakımından nicel yöntem araştırmasıdır. Araştırmanın uygulama aşaması pandemi süreciyle kesiştiği için sağlık açısından riskli durumlara sebebiyet vermemek amacıyla görüşmelerin çoğunluğu çevrimiçi sahada gerçekleştirilmiştir. Veriler normal bir dağılıma sahip olmadığı için değişkenlerin ilişkilerini anlamlandırmak için ki-kare testinden yararlanılmıştır. Süleymen Demirel Üniversitesi Üniversite Etik Kurulu 11.11.2020 tarihli ve 98/12 sayılı kararına göre etik kurul izni alınmıştır. Araştırma sonucunda dijital şiddet deneyiminin, kuşaklara göre anlamlı farklılık gösterdiği saptanmıştır. Z kuşağından Sessiz kuşağa doğru yaş ilerledikçe dijital şiddet deneyimi azalmaktadır. Ayrıca dijital şiddet deneyiminin, cinsiyet, eğitim seviyesi, gelir durumu gibi değişkenlere göre anlamlı farklılık göstermezken, medeni duruma göre anlamlı farklılık gösterdiği belirlenmiştir.

In this research, starting from the reality of the risk society we live in, the phenomenon of digital violence has been examined in the generational context and descriptive results have been revealed. Based on the assumption that individuals have been exposed to, witnessed or perpetrated digital violence at any time during their intense relationship with digital in their daily lives, the relationship between this phenomenon and socialization is the focus of the research. The research has been shaped with the assumption that individuals' experiences of digital violence differ depending on generational characteristics. In the study, generational classes and some demographic characteristics are the independent variable, and the experience of digital violence is the dependent variable. The research sample consists of 500 people between the ages of 18-95 who were randomly selected by quota sampling method and voluntarily participated in the research, living in various provinces of Turkey. Findings were obtained with a structured interview form, which included questions about obtaining data about demographic characteristics, internet usage habits and digital violence experiences of individuals. The research is a quantitative method research in terms of the method adopted and the technique applied. Since the implementation phase of the research intersects with the pandemic process, most of the interviews were conducted online in order not to cause risky situations in terms of health. Since the data did not have a normal distribution, the Chi-square test was used to make sense of the relationships of the variables. Ethics committee approval was obtained from the Ethics Committee of Suleyman Demirel University (Decision no: 98/12 Dated: 11.11.2020). As a result of the research, it was determined that the experience of digital violence differed significantly according to the generations. As the age progresses from the Z generation to the Silent generation, the experience of digital violence decreases. In addition, it was determined that while the experience of digital violence did not differ significantly according to variables such as gender, education level, income status, it differed significantly according to marital status.