İlk olarak 2019 yılı Aralık ayında Çin’in Wuhan kentinde görülen ve büyük hızla tüm dünyaya yayılan Covid-19 salgını ile mücadelede uygun strateji ve kapasite eksikliği nedeniyle hükûmetler oldukça kırılgan kalmış, son verilere göre dünya çapında 10 milyonu aşkın vaka olmakla birlikte 500 binden fazla kişi hayatını kaybetmiştir. Dünyayı hazırlıksız ve beklenmeyen biranda yakalayan bu küresel salgının ortaya çıkardığı zayiat, oldukça büyük ölçeklidir. Küreselleşmenin de etkisiyle tüm dünyaya yayılan salgın, Avrupa Birliği (AB) içinde yıkıcı bir deprem etkisi yaratmış, bir bütün olarak Birlik ve özelde üye devletler bu salgınla mücadelede tam anlamıyla başarı sağlayamamıştır. Soğuk Savaş sonrası tehditlerin boyut değiştirmesi çerçevesinde salt devlet güvenliğini önceliklendiren geleneksel güvenlik yaklaşımlarından devletle beraber birey, çevre, ekonomi, teknoloji gibi unsurların güvenliğini odak noktası hâline getiren yeni güvenlik yaklaşımlarına doğru bir evrilme başlamıştır. Nitekim merkezi odak noktası “insan” olan bu salgın bağlamında yeni güvenlik yaklaşımları ekseninde ortaya konulan insani güvenliğin ne kadar önemli olduğu bir kez daha anlaşılmıştır. Bu minvalden hareketle çalışmada, Covid-19 salgınının AB bağlamında insani güvenliğe olan etkisi doğrultusunda genel bir çerçeve çizilmekle beraber, AB bütçesine en yüksek katkıyı sağlamaları, Avrupa Parlamentosu’nda en fazla sandalyeye sahip olmaları, askeri güçleri, AB’nin en büyük ekonomileri ve krizden en çok etkilenen devletler olmaları çerçevesinde AB üye devletlerinden Almanya, Fransa, İtalya ve İspanya bağlamında söz konusu analiz özelleştirilmektedir. Bu yönde bir çalışma oluşturulmasının nihai amacı ise yeni tecrübe edilen Covid-19 salgınını AB ve insani güvenlik bağlamında analiz ederek Türkçe yazına katkıda bulunmaktadır. İnsani güvenliği merkezine almayan geleneksel güvenlik yaklaşımlarının salgın karşısında etkin olamadığı ve dünyanın en ileri askeri ve ekonomik kapasitesine sahip olan devletlerin dahi salgın karşısında oldukça kırılgan kaldığının tüm dünya tarafından tecrübe edilmesi çerçevesinde, insani güvenliğe etki eden salgınla mücadelede söz konusu üye devletlerin durumu sorunsallaştırılmakta, sayısal veriler ekseninde mevcut durum somutlaştırılmaktadır.

States have remained pretty fragile because of the lack of proper strategy and capacity in the struggle with Covid-19 that first emerged in Wuhan City of China in December 2019 and spread into the whole world at a great pace; for the latest data, more than 500 thousand people lost their lives and there are more than 10 millions of cases all around the world. The casualty arising from this pandemic that catches the world off guard is pretty large-scale. The pandemic that has spread to the globe by the effect of globalization created an shock effect for the European Union (EU) as well; the union as a whole and also the member states could not attain success in the struggle with this pandemic. There has started an inversion from traditional security approaches that prioritize state security only within the frame of size-changing threats after the cold war to the new security approaches which focus the security of factors like individual, environment, economy, and technology in addition to the security of the state. Thus, it has been understood how important human security is at the axis of new security approaches whose focal point is the human. In this manner, this paper draws a general frame about the effects of Covid-19 on the human security in the context of EU; we also appropriate the related analysis as part of Germany, France, Italy, and Spain within the frame of being the most affected states by the crisis; having the biggest armament, largest economy and highest number of chairs in the Parliament of Europe; providing the highest contribution to EU’s budget. The chief goal of such research is to contribute to Turkish literature by analyzing this new pandemic within the frame of EU and human security. The status of member states has been problematized in the struggle with related pandemic pursuant to the observations that traditional security approaches without human security orientation are not effective against the pandemic and also the states who have the biggest military and economic capacities remain fragile against the pandemic; this paper also concretizes the current status at the axis of the numeric data.