Bu çalışmanın amacı tüm dünyada etkisini gösteren Covid-19 pandemisi nedeniyle Türkiye’de ikamet eden bireylerin yaşadıkları kaygı düzeylerini belirlemek ve çeşitli değişkenler açısından kaygıyı değerlendirmektir. Araştırmanın örneklemini 422 birey oluşturmaktır. 01.04.2020- 10.05.2020 tarihleri arasında tarama araştırma türü ile gerçekleştirilen bu araştırmada veriler demografik bilgi formu ve Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri ile toplanmıştır. İstatistiksel işlemlerde aritmetik ortalama, standart sapma, t testi, tek yönlü varyans analizi ve korelasyon analizi gibi farklı çıkarımsal analizler yapılmıştır (p<0.05). Sonuç olarak Covid-19 pandemi sürecinde Türkiye’de yaşayan bireylerin durumluk kaygı puan ortalaması 51,93±7.45, sürekli kaygı puan ortalamalasının ise 43,05±7,34 olduğu görülmüştür. Kadınların durumluk-sürekli kaygı düzeyleri erkeklere oranla daha yüksek olup, cinsiyetler arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlıdır. Bekarların evli olanlara göre daha yüksek kaygı düzeyine sahip olduğu ve gruplar arasındaki farkın sürekli kaygı açısından anlamlı olduğu belirlenmiştir. İşe devam etmeyenlerin, işe devam edenlere ve evden çalışanlara göre kaygı düzeylerinin daha yüksek olduğu tespit edilmiş olup, sürekli kaygı düzeyi açısından gruplar arasındaki fark anlamlıdır. Sürekli kaygı puan ortalamalarındaki farklılığın, işe devam etmeyenler ile işe devam edenler ve işe devam etmeyenler ile evden çalışanlar arasında olduğu bulunmuştur. Covid-19 enfeksiyonu teşhisi konulan yakınlarının varlığına göre durumluk ve sürekli kaygı düzeyleri açısından gruplar arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır. Ayrıca durumluk kaygı puan ortalamaları ile sürekli kaygı puan ortalamaları arasında anlamlı ve pozitif yönde bir ilişki bulunmuştur. Bu bakımdan daha ciddi ruhsal sorunlara yol açabilen kaygı ruhsal iyilik halinin sağlanması için gözardı edilmemesi gereken bir etmendir.

The aim of this study is to determine the effects of Covid-19 which is a worldwide pandemic to the anxiety level of the individuals residing in Turkey and to assess the concerns in terms of different variables. The sample of the study includes 422 individuals. In this study, which was carried out with the screening method between 01.04.2020- 10.05.2020, the data were collected by demographic information form and State-Trait Anxiety Inventory. Different inferential analyzes such as arithmetic mean, standard deviation, t test, one way variance analysis and correlation analysis were performed in statistical operations (p <0.05). As a result, while average STAI score of individuals living in Turkey in the process of Covid-19 pandemic was 51.93 ± 7.45, the trait anxiety score was 43.05 ± 7.34. State-trait anxiety levels of women are higher than men, and the difference between genders is statistically significant. It was determined that the singles had higher anxiety point average than the married ones and the difference between the groups was statistically significant in terms of trait anxiety. Anxiety levels were found to be higher than those who did not continue, those who continued to work and those who worked from home. Therefore, the difference between the groups is significant in terms of trait anxiety level. The difference in the mean scores of trait anxiety was found out between those who did not continue to work and those who continued and also between who did not continue to work and those who worked from home. According to the presence of relatives diagnosed with Covid-19 infection, no significant difference was found between the groups in terms of state and trait anxiety levels. In addition, a significant and positive relationship was found between the state anxiety point averages and trait anxiety point averages. In this respect, anxiety, which can lead to more serious mental problems, is a factor that should not be ignored in order to maintain the state of spiritual well-being. In this respect, anxiety, which can lead to more serious mental problems, is a factor that should not be ignored in order to maintain the state of spiritual well-being.