Amaç: Bu çalışmanın amacı sosyal hizmet bölümü stajyer öğrencilerinin iş bulma kaygılarını ve umutsuzluklarını azaltmaya yönelik grup üyeleri arasında bilgi ve beceri paylaşımında bulunularak öğrencilerin iş bulma motivasyonunun arttırılması için tasarlanan grup çalışmasının etkililiğinin denenmesidir. Yöntem: Çalışma grubunu çocuk refahı alanıyla ilgili bir kuruluşta staj yapan çeşitli üniversitelerin sosyal hizmet lisans bölümü son sınıflarında öğrenim gören 7 stajyer öğrenci oluşturmaktadır. 7 oturum olarak süren grup çalışmasının ilk oturumundan önce ve son oturumundan sonra katılımcılara Beck Umutsuzluk Ölçeği ve Durumluk- Sürekli Kaygı Ölçeği uygulanarak ön test-son test çalışması yapılmış ve grup çalışmasının etkililiği ölçülmeye çalışılmıştır. Araştırmanın verileri SPSS Statistics 22.0 programında değerlendirilmiştir. Verilerin analizinde Wilcoxon Signed Rank Testi uygulanmış ve grup çalışmasının sonunda katılımcılardan dönütler alınmıştır. Bulgular: Sosyal hizmet bölümü stajyer öğrencilerinin iş bulma kaygılarını ve umutsuzluklarını azaltmaya yönelik tasarlanan grup çalışmasının birinci oturumundan önce ve yedinci oturumundan sonra yapılan Beck Umutsuzluk Ölçeği ve Durumluk- Sürekli Kaygı Ölçeği ’ne ait ön test ve son test puanları incelendiğinde işlem öncesi ve işlem sonrası puanlarında anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Ancak; grup üyelerinin ölçeklere ait ön test ve son test puanlarına bakıldığında kaygı ve umutsuzluk düzeylerinde dikkate değer bir azalma söz konusu olmuştur. Sonuç: Grup çalışmasında sosyal hizmet bölümü stajyer öğrencilerinin iş bulma kaygıları ve umutsuzluk düzeylerinde işlem öncesi ve sonrası anlamlı bir farklılık bulunmasa da öğrencilerin umutsuzluk ve kaygı düzeyleri puanlarında önemli bir düzeyde azalma görülmüştür. Sosyal hizmet bölümü stajyer öğrencileriyle yapılan bu grup çalışması da hem gruplarla sosyal hizmet uygulaması olması hem de üniversite öğrencilerine yönelik yapılan bir meslek danışmanlığı uygulaması olması yönüyle alana katkı sağlayacak ve iş bulma kaygısı ve umutsuzluğu olan öğrencilerin gelecek motivasyonlarının sağlanması açısından faydalı olacaktır.

Objective: The purpose of this work is to test the efficiency of the group work designed to increase motivation of interns for finding job by sharing knowledge and skills towards reducing finding job anxiety and hopelessness of the department of social services interns. Method: Workgroup is formed of 7 interns from senior students of the department of social services in various universities that does an internship in the child welfare field. The efficiency of the session that consisted of 7 meetings is measured by applying Beck Hopelessness Scale and The State-Trait Anxiety Inventory of all participants before the first meeting and after the last meeting; thus applying for a pretest-posttest work. Research data is evaluated in SPSS Statistics 22.0 software. Wilcoxon Signed Rank Test applied and collected feedback from participants through analyzing the data. Results: When the pretest and posttest scores of the Beck Hopelessness Scale and State-Trait Anxiety Scale which conducted before the first session and after the seventh session of the group work that is designed to reduce the job anxiety and hopelessness of the intern students studying in the social work department are analysed, no meaningful difference found. However; Considering the pretest and posttest scores of the group members, there was a significant decrease in anxiety and hopelessness levels. Conclusion: Even though there is not any remarkable difference in the level of finding job anxiety and hopelessness of the department of social services interns before and after the work, there is a significant decrease in anxiety and hopelessness scores of interns. This group work with social work department internship students will contribute to the field in terms of both being a social work practice with groups and being a vocational counselling practice for university students.