Sosyal içerme, toplumun risk altındaki gruplarına mensup bireylerin hayat standartlarının ve yaşam doyumlarının yükseltilmesini amaçlayan, ekonomik ve sosyal hayata katılımları için gereken kaynakları sunan ve olanaklar yaratan bir süreçtir. Eşitlik kavramı ise toplumdaki her bireyin ihtiyaçları doğrultusunda, adil bir şekilde toplumun kaynak ve fırsatlarına erişebilmesini ifade eden sosyal boyutta yasal bir norm olarak ifade edilmektedir. Post modern dönemle birlikte toplumsal anlamda bireysel çeşitliliğin arttığı bilinmektedir. Bireysel çeşitliliğe sahip olan insanların fiziksel, mental, toplumsal cinsiyet, cinsel yönelim, etnisite, inanç ve kültürel anlamda farklılıklara sahip olmaları sebebiyle kaynak ve fırsatlara erişim noktasında bir takım eşitsizliklere maruz bırakıldıkları ifade edilmektedir. Bu durum bireylerin başat toplumdan farklılaşan yönleri sebebiyle temel haklarına erişimlerinin engellendiği durumları ortaya çıkarmıştır. Bu temel hak alanlarından birisi de eğitimdir. Eğitim hakkına erişim konusunda bazı bireyler eşitsizliklere maruz bırakılmaktadır. Bu bağlamda çalışmanın temel yapısını, kültür temelli sosyal eşitsizlik ve kültürel yetkinliğe sahip eğitim modellerinin mevcut sosyal eşitsizliğin giderilmesinde ve sosyal uyumda etkili bir yöntem olup olmadığının incelenmesi oluşturmaktadır. Bu kapsamda sosyal eşitlik, eğitim eşitliği, kültürel çeşitlilik, sosyal içerme ve kapsayıcı eğitim kavramları uluslararası literatür çerçevesinde ele alınmaktadır. Ayrıca bu çalışmada kültürel yetkinliğe sahip kapsayıcı eğitimin ve sosyal içermenin hangi fırsat ve olanaklara imkan tanıdığına dair tartışmalar üzerinde durulmakta ve bu tarzda eğitim modellerinin üzerinde önemle durulması gerektiğinden bahsedilmektedir.

Social inclusion is a process that aims to raise the life standards and life satisfaction of individuals belonging to the groups at risk of the society and provides the necessary resources and opportunities for their participation in economic and social life. Equality is expressed as a legal norm in the social dimension which expresses the ability of the society to have access to resources and opportunities in a fair manner in line with the needs of each individual in society. With the postmodern period, it is known that individual diversity increases in social sense. People with individual diversity such as physical, mental, gender, sexual orientation, ethnic origin, belief and / or cultural differences due to differences in access to resources and opportunities are exposed to some inequalities. This situation raises some situations in which individuals are prevented from accessing their basic rights due to their differentiating aspects from the dominant society. One of these basic rights areas is education. Some individuals are exposed to a number of inequalities due to their cultural differences in the point of access to education in different parts of the world. In this context, the main focus of this study is to examine whether education models with cultural-based social inequality and cultural competence are an effective method for eliminating existing social inequality and providing in social cohesion. In this context, social equality, education equality, cultural diversity, social inclusion and inclusive education concepts are discussed within the framework of international literature. It also focuses on debates on the possibilities of inclusive cultural competence and social inclusion, and it is mentioned that educational models should be emphasized.