Çocuklar toplumun geleceğinin güvencesidir. Ülkenin ekonomik, kültürel ve sosyal gelişiminin odağında yer alırlar. Bu nedenle toplumsal gelişme ve refahın sağlanması sağlıklı ve nitelikli çocuk nüfusunun varlığı ile doğru orantılıdır. Çocukların sağlıklı gelişimlerinin sağlanması noktasında aile temel sorumlu birim olmakla birlikte devlet ve diğer toplumsal aktörlere de önemli görevler düşmektedir. Devlet, çocukların şiddet, ihmal ve istismardan korunarak sağlıklı gelişimini sağlamak ile sorumlu olup bu sorumluluğu yerine getirmek üzere çeşitli politikalar uygulamaktadır. Geçmişte hayır kurumları tarafından yerine getirilen çocukların bakım ve koruma işi zamanda devletin hizmet alanına girmiştir. Türkiye'de çocukların korunması konusu, devletin uzun yıllardır politika gündeminde bulunan, çeşitli belgeler ve kanuni düzenlemeler yoluyla eksiklikleri giderilmeye çalışılan bir konudur. Türkiye’de ilk Çocuk Koruma Kanunu 1949 yılında çıkarılmıştır. Bir kamu politikası olarak Türkiye’nin yürütmekte olduğu çocuk koruma politikası, özellikle 2011 yılından bu yana, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı bünyesinde teşkilatlanarak daha profesyonel bir biçimde yürütülmektedir. Çalışmanın amacı Türkiye’de çocuklara yönelik uygulanan koruyucu ve önleyici politikaları tarihsel perspektiften değerlendirip analiz etmektir. Bu kapsamda Türkiye’nin çocuk koruma politikası ve bir kamu politikası aracı olarak çocuklara yönelik koruyucu ve önleyici mevzuat incelenmiştir. Çalışmada, kamu politikası analiz yöntemlerinden bir kamu politikasının aşamalara ayrılarak analiz edilmesine imkân veren süreç analizi tekniği kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre gelecekte üretilecek politikalar için önerilerde bulunulmuştur.

Children are security of the future of a society. They are at the center of the country's economic, cultural and social development. Therefore, providing social development and welfare is directly proportional with the existence of healthy and qualified children. At the point of providing healthy development of children, although family is main responsible, the government and other social actors have also responsibilities. Government is responsible for the healthy development of the children, protecting them from severity, negligence and exploitation, in order to fulfill this responsibility, apply the various policies. In the past, the care and protection work of children, which has been carried out by charities, has also entered the service area of the state. Child protection issues in Turkey, the state's policy on the agenda for many years, is a matter of trying to resolve deficiencies through various documents and legal regulations. The first Child Protection Act was enacted in 1949 in Turkey. As a public policy of Turkey is conducting child protection policy, especially since 2011, is conducted in a more professional manner got organized within the Ministry of Family and Social Policies. The aim of the study is to evaluate and analyze the preventive policies applied for children in Turkey from historical perspective. In this scope, as an instrument of children protection policy and public policy, the protective and preventive legislation directed to children was examined. In the study, process analysis technique, among public policy analysis, which enables to be analyzed public policies by dividing into the stages, was utilized. According to the analysis results, some suggestions are made for the policies to be produced in the future.