İşletmelerin en temel amaçları verimlilik düzeylerini en üst seviyeler taşımak ve sektöründe rekabet edebilecek bir duruma gelerek varlıklarını devam ettirmektir. Bu amaçları başarmanın en önemli yollarından bir tanesi ise çalışanların yüksek performans düzeylerinde çalışmalarını sağlayabilmektir. Çalışanların yüksek performans göstermeleri için pek çok örgütsel konu yöneticilerin önünde durmaktadır. Bu örgütsel konulardan ikisi olan örgütsel sosyalleşme araştırmamızın bağımsız değişkenini, örgütsel özdeşleşme ise bağımsız değişkenini oluşturmaktadır. Örgütsel sosyalleşme kısaca, kurumda işe yeni başlayanların hem çalışma usul ve yöntemlerini öğrenmeleri hem de diğer çalışanlarla uyum içerisinde çalışabilmelerini sağlayacak bilgi, beceri, tutum ve davranışları kazanabilmeleri sürecini ifade etmektedir. Örgütsel özdeşleşme ise personelin çalıştığı kurum ile bir aidiyet bağı kurması ve böylece kurumun başarılarını kendi başarısı, kurumun başarısızlıklarını ise kendi başarısızlığı gibi hissetmesi durumuna denilmektedir. Bu araştırmada çalışanların örgütsel sosyalleşme durumlarının onların örgütsel özdeşleşme düzeylerini belirlemede bir role sahip olup olmadığı saptanmaya çalışılmıştır. Bu saptamayı yapabilmek amacıyla da Elazığ şehir merkezinde bulunan banka işletmelerinde çalışan personel üzerinde bir anket çalışması yapılmıştır. Bu anketlerden elde edilen veriler daha sonra SPSS programında korelasyon ve regresyon analizlerine tabi tutulmuştur. Bu analizler vasıtası ile örgütsel sosyalleşmenin beş alt boyutunun her birisinin örgütsel özdeşleşmeye etkisi olup olmadığı incelenmiştir. Yapılan analizler neticesinde ise örgütsel sosyalleşmenin beş alt boyutunun hepsinin örgütsel özdeşleşme üzerinde pozitif ve anlamlı etkilere sahip olduğu sonucuna varılmıştır.

The most basic objectives of the enterprises are to carry their efficiency levels to the highest level and to continue their existence by compete in the sector. One of the most important ways to achieve these goals is to ensure that employees work at high performance levels. Many organizational issues stand in front of executives to ensure that employees perform well. Two of these organizational issues, organizational socialization, constitute the independent variable of our research and organizational identification is the independent variable. Organizational socialization briefly refers to the process by which new begginer to learn both working methods and gain knowledge, skills, attitudes and behaviors that enable them to work in harmony with other employees. Organizational identification refers to the fact that the personnel establishes a relationship of belonging with the institution they work for and feels the success of institution as its own success and the failures of institution as its own failure. In this study, it has been tried to determine whether organizational socialization status of employees has a role in determining the levels of organizational identification. In order to make this determination, a survey was conducted on the personnel working in the bank enterprises located in the city center of Elazığ. The data obtained from these surveys were then subjected to correlation and regression analysis in SPSS program. Through these analyzes, it was investigated whether each of the five sub-dimensions of organizational socialization had an effect on organizational identification. As a result of the analyzes, it has been concluded that all five sub-dimensions of organizational socialization have positive and meaningful effects on organizational identification.