Bu çalışmada, Satranc-ı Urefa’nın eğitsel bir oyun olarak uyarlanmasının 6. sınıf öğrencilerinin kelime öğretimine ve Türkçe dersi tutumlarına etkisi incelenmiştir. Araştırmanın çalışma grubu, 2017-2018 eğitim-öğretim yılının bahar döneminde Siirt il merkezinde MEB’e bağlı bulunan Şehit Öğretmen İsmail Çelik Ortaokulu’nun 6. sınıfının iki farklı şubesinde eğitimine devam eden toplam 48 öğrenciden oluşmaktadır. Araştırma, gerçek deneysel modellerden biri olan ön test ve son test kontrol gruplu seçkisiz desene göre tasarlanmıştır. Araştırmada seçkisiz olarak atanan deney ve kontrol grubu bulunmaktadır. Deney grubunda (n=24) eğitsel oyun uygulamaları doğrultusunda kelime öğretimi gerçekleştirilirken kontrol grubunda (n=24) geleneksel öğretim ekseninde ders işlenmiştir. Her iki grupta, bütün işlemler araştırmacı tarafından gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama araçları olarak “Kişisel Bilgi Formu”, katılımcıların kelime bilgisi düzeylerinin ölçümü için Wesche ve Paribakht (1996) tarafından geliştirilmiş ve Ateş & Sis (2016) tarafından Türkçeye uyarlanarak geçerlik ve güvenirlik çalışması yapılmış olan “Kelime Bilgisi Ölçeği” ve Türkçe dersine yönelik tutumların belirlenmesi için Ünal & Köse (2014) tarafından geliştirilen “Türkçe Dersi Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analizi için SPSS (Statistical Package for Social Sciences) for Windows 22.0 programı kullanılmıştır. Araştırmada, eğitsel oyun yönteminin 6. sınıf öğrencilerinin akademik başarı, öğrenilen bilgilerin kalıcılığının artması ve Türkçe dersine yönelik tutumlarının olumlu anlamda değişmesi noktasında geleneksel öğretime göre daha etkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçlar doğrultusunda uygulama ve ilgili konuda çalışma yapacak araştırmacılara yönelik önerilerde bulunulmuştur.

In this study, the effect of the adaption of Satranc-ı Urefa as an educational game on the vocabulary teaching to the 6th grade students and their attitudes towards Turkish lesson was examined. The participants of the study consisted of a total of 48 students studying at two separate classes of Sehit Ogretmen Ismail Celik Secondary School during spring term of 2017-2018 academic year, which is affiliated to MoNE in the city center of Siirt province. The quantitative dimension of the study was designed according to the random pattern with pre-test and post-test control group, which is one of the true experimental models. There was an experimental and control group which was determined randomly. The experimental group (n=24) was taught vocabulary in accordance with the educational game applications while the educational process in the control group (n=24) was carried out within the scope of the traditional teaching. In both groups, all procedures were performed by the researcher. “Personal Information Form”, for the measurement of the participants’ vocabulary level, “Scale of Vocabulary Knowledge”, developed by Wesche and Paribakht (1996) and adapted to Turkish by Ates and Sis (2016) through carrying out its reliability and validity, “Turkish Lesson Attitude Scale” developed by Unal and Kose (2014) were used as quantitative data collection tools in the research. For data analysis SPSS (Statistical Package for Social Sciences) for Windows 22.0 program; used. In the study, it was concluded that educational game method was more effective than the traditional instruction at the point of increasing 6th grade students’ achievement and the permanence of the learned information, and positively changing their attitudes towards Turkish lesson. In line with the results obtained in the research, recommendations were made for the application process and the researchers who would carry out the related studies.