Bu çalışma Gök-Türk devletinin temas içerisinde bulunduğu diğer devletlerle olan diplomatik ilişkilerini ve bunu gerçekleştiren karşılıklı elçileri konu edinmektedir. Gök-Türk devleti kurulduğu andan itibaren uluslararası siyasetin ve ticaretin bir parçası olmuştur. Bu nedenle Gök-Türk devletinde uluslararası ilişkilerin tesisi konusunda elçilerin varlığı ve etkin rolleri dikkat çeker. Gök-Türkler sadece askeri açıdan değil iktisaden de güçlü olmak arzusunda oldukları için İpek yolu olarak da bilinen ticari yollar üzerinde hakim olmaya çalışmışlardır. Bu da onların elçi seçiminde ve taleplerinde iktisadi hususları göz önünde bulundurmalarına neden olmuştur. Bu ve diğer maksatlarla Gök-Türkler, Çin’de bulunan devletler ile Juan Juan, Akhun, Sasani ve Bizans gibi dönemin en önemli siyasal güçleriyle ilişkiler kurmuştu. İkinci Gök-Türk Hakanlığı döneminde ise ilişkilerin daha çok Çin ağırlıklı sürdürüldüğü görülmektedir. Bütün bu elçilik faaliyetlerinde kullanılan elçilerin seçimi ve bunların kimliği önemli olduğu gibi, karşılıklı olarak bunlara uygulanan çeşitli protokol kuralları da mevcuttur. Bazı hallerde ise elçilere verilen cezalarla karşılaşmak mümkündür. Elçilerin siyasi ve iktisadi ilişkiler tesis etmek yanında, evlilik talepleri, taziye ve cenaze törenlerine katılım gibi yine siyasal değer ifade eden sosyal konulardaki varlıkları da bilinmektedir. Bazı elçiler ise casusluk faaliyetleri ile ön plana çıkmışlardır.

The subject of this study is the diplomatic relations of Gokturk State with the other states it is in contact with, and the reciprocal envoys that fulfill this task. Gokturk State had been a part of international politics and commerce starting from the day it was established. For this reason, the presence of envoys and their effectual roles attract the attention in terms of establishment of international relations. Since the Gokturks aimed for being powerful not only in terms of military but also in terms of economy, they tried to dominate the commercial routes also known as the Silkroad. This resulted in them to consider financial aspects while selecting and demanding for envoys. Gokturks established relations with the Chinese States and the major financial powers of the period such as the Juan Juan, White Hun, Sasanian, and Byzantine Empires for this reason and for other kinds of reasons. On the other hand, it can be observed that the relations were mostly maintained predominantly with the Chinese during the Second Gokturk Khaganate. While the selection of envoys and these envoys' personalities are critical, there also exist various codes of conduct reciprocally applicable to these characters. It is also possible to observe penalties inflicted on envoys under certain circumstances. Along with their role of establishing political and financial relations, the presence of envoys is also known for attendance at social contexts that also hold a diplomatic value such as the marriage proposals, condolence and funeral rituals. Some envoys, on the other hand, stood out with their acts of espionage.