Atasözleri öz, geleneksel ve akılda kalıcı sözler olarak, yüzyıllardır bilinen belli başlı gerçekleri veya benzer deneyimleri ifade etmek için kullanılmışlardır ve bunlar, herhangi bir değişime açık olmayan, kalıplaşmış ifadeler olarak bilinirler. Fakat teknoloji, kitle iletişim araçları, dış görünüş, hatta dilin kendisi gibi yaşam deneyimimizde bulunan kaçınılmaz değişiklikler, insanları atasözlerini bu değişiklikleri yansıtacak şekilde değiştirmeye yöneltmiştir. Bu çalışma, Türk anti-atasözlerini yapısal cümle türleri açısından sentaktik bir bakış açısıyla incelemeyi amaçlamaktadır. Geleneksel atasözleri ile anti-atasözleri arasındaki bazı yapısal özellik farklılıklarını tespit etmek için bir karşılaştırma yapılmıştır. Tek bir sözcüğün değiştirilmesi, ikinci bölümün değiştirilmesi, atasözünün genişletilmesi, kelime kökenli yorumların eklenmesi, iki atasözünün birleştirilmesi vb. gibi bir dizi mekanizmalardan dolayı cümle yapı türünün her zaman aynı kalmadığı görülmüştür. Bunun yanı sıra, geleneksel atasözlerine uygulanan tüm değişikliklere rağmen, anti-atasözleri benzer sesler ve geleneksel atasözlerinden aldığı temel yapıdan dolayı orijinal hallerini alıcılarına hatırlatır. Bu makalede yer alan anti-atasözleri örnekleri Türkçe olmakla birlikte pek çoğu internet kaynaklarından ve kurgusal olmayan kitaplardan, özellikle mizahi edebiyattan alınmıştır.

Proverbs as short, traditional and memorable sayings have been employed to express some obvious truths or familiar experiences for centuries, and they are known as sacrosanct, not open to any change, so called inflexible. However, the inevitable changes in our life experience such as technology, mass media, appearance, even language itself lead people to modify the proverbs which are known as anti-proverbs; in a way that they reflect the recent changes. This study aims to examine the Turkish anti-proverbs in terms of their structural sentence types, from a syntactic perspective. A comparison has been made in order to ascertain the differences found between traditional proverbs and their anti-proverbs regarding certain structural features. It has been recognized that the type of sentence structure is not always reserved due to a number of mechanisms such as replacing a single word; changing the second part; extending the proverb; adding literal interpretation; melding two proverbs and so on. In spite of all changes applied in the traditional proverbs, the anti-proverbs remind the receivers of the original versions due to the similar sounds and the main structure borrowed from the traditional one. The examples of the anti-proverbs quoted in this article are in Turkish and were taken primarily from internet sources and non-fiction books, especially humorous literature.