Turistlerin kültürel mirasa olan ilgileri sonucunda ortaya çıkan kültürel turizm, ilk olarak tarihsel yerlerin, müzelerin ve arkeolojik kalıntıların ziyaret edilmesiyle birlikte gelişmeye başlamış, daha sonra turistlerin ilgi ve ihtiyaçları doğrultusunda geleneksel mimari, müzik-dans türleri, el sanatları, fuar ve festivaller ile önemini arttırmıştır (Emekli, 2003). Çalışma alanı olan Afyonkarahisar konumu itibariyle kültürel değerler yönüyle oldukça zengin bir yapıya sahiptir. Şehir gerek somut kültürel miras unsurları gerekse de somut olmayan kültürel miras unsurları bakımından önemli bir potansiyel barındırmaktadır. Şehirde bulunan Afyonkarahisar Kalesi, Ulu Camii, Mevlevi (Türbe) Camii, Gedik Ahmet Paşa Camii ve Külliyesi, Bedesten ve Tarihi Afyonkarahisar Evleri ile birlikte keçecilik, demircilik, bakırcılık, yemenicilik, koşumculuk ve at arabacılığı gibi geleneksel el sanatları kültürel turizm faaliyetleri açısından değerlendirilebilir durumdadır. Sahip olunan bu potansiyele rağmen kenti ziyaret eden turistlerin ziyaret tercihleri arasında Afyonkarahisar Kalesi, Tarihi Afyonkarahisar Evleri ve Mevlevi (Türbe) Camii bulunmaktadır (Kervankıran ve Özdemir, 2013). Diğer kültürel miras unsurlarının özellikle de somut olmayan kültürel miras unsurlarının turistler tarafından yeterince ziyaret edilmediği görülmektedir. Bu çalışmanın amacı somut olmayan kültürel miras unsuru olarak Afyonkarahisar’da keçecilik geleneği ve bu geleneğin özellikleri ile birlikte kültürel turizm faaliyetleri açısından değerlendirilmesidir. Bu amaç doğrultusunda öncelikle doküman analizi tekniği ile, ilgili literatür gözden geçirilmiştir. İkinci aşamada nitel veri toplama yöntemlerinden gözlem ve görüşme teknikleri kullanılarak çalışma için gerekli olan veriler elde edilmiştir. Yapılan bu çalışmalar doğrultusunda keçecilik geleneğinin ve keçe ürünlerin Afyonkarahisar’ın sosyal, ekonomik, tarihi ve kültürel dokusu içerisinde kendine has bir yer edindiği tespit edilmiştir. Keçecilik geleneğinin kültürel turizm faaliyetleri açısından, keçe ürünlerin ise turistik ürün olarak geliştirilebilir değerler sunduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Cultural tourism, which comes out as a result of tourist interest to cultural heritage, firstly start to develop with the visit of historical sites, museums and archaeological remains and then to enhance its importance with traditional architecture, music-dance styles handicrafts, fairs and festivals in paralel with the interests and needs of the tourist (Emekli, 2003). Afyonkarahisar being the field of study has a very rich repertoire in those cultural values thanks to its location. The city has an important potential in terms of both concrete and intangible cultural heritage factors. Traditional handicrafts such as felt works, ironmongery, copper work, hand-printed head scarves making , harnessing and horse carriage can be utilized in terms of cultural tourism activities together with Afyonkarahisar Castle locating in the city the Grand Mosque, the Mevlevi Mosque, Gedik Ahmet Paşa Mosque and Social Complex, Covered bazaar and historical Afyon Houses. Afyonkarahisar Castle, historical Afyon Houses and the Mevlevi Mosque take place between in the preferences of the visiting city in spite of this potential owned (Kervenkıran ve Özdemir, 2013). İt is seen that the other factors of cultural heritage. Specially the intangible cultural heritage, aren’t enough visited by tourists. The aim of this study is to evolve the felt works in Afyonkarahisar as nontangible cultural heritage elements and with regard to cultural tourism with the characteristics of tradition. In accordance with this purpose, firstly related literature has been reviewed. In the second part, the data for the study have been obtained by using observation and interview techniques. It has been products have a special place in the social economic, historical and cultural texture of Afyonkarahisar. It has been landed up that terms of cultural tourism, felt works tradition, and felt products as a touristic products offer improvable valves.