Çalışmanın amacı, Twitter’daki haber hesaplarında yoksulluğun ve zenginliğin temsilini değerlendirmektir. Çalışmada, yeni medya içeriklerinde çerçevelenen ayrıcalıklı üst sınıf ve dezavantajlı alt sınıfın temsili karşılaştırımalı bir biçimde incelenmiştir. Çalışma ekonomik ve kültürel sermaye açısından dejzavantajlı konumdaki kesime karşı ötekileştirme ve stereotipleştirme stratejilerini ortaya çıkarmaya çalışmaktadır. Yeni medyanın ayrımcılığı yeniden üretmedeki rolü niceliksel bir yöntemle ortaya çıkarılmak istenmektedir. Türkiye’deki Twitter hesapları içinde anlık gelişmeleri bildirerek en çok takip edilen üç haber hesabı, araştırma örneklemi olarak seçilmiştir. Twitter’daki söylemi çözümlemek için kullanılan içerik analizi iki haftalık bir dönemi kapsamaktadır. Yeni medyada yoksul kesimlere yönelik olumsuz kalıplarla biçimlenmiş haber anlatısı kamu algısını yönlendirmekte, bu gelişme hakim güç ilişkilerini ve hiyerarşiyi pekiştirmektedir. Olumsuz ifadelerin kullanımı, imalı anlamlar ve metindeki dışlamalar eşitsizliklere sebep olmakta, stereotipler üzerine kurulu bilişsel algıyı beslemekte ve böylece ‘öteki’ yaratmaktadır. Üst sınıf ve alt sınıflar arasındaki yapısal fark yeni meda ortamında dezavantajlı kesimin söylem alanından dışlanmasıyla görünmez hale gelmektedir. Oysa sınıflar arası eşitsizlik ve bu belirgin farktan kaynaklanan sorunlar toplumsal yaşamda devam etmektedir. Yoksul kesimler seslerini yeni medya aracılığıyla yeterince karar alıcı mercilere ve kitlelere duyuramamaktadırlar. Yeni medya geniş kitlelere hızlı ileti yaymanın yanında ayrımcı söylemleri desteklemektedir. Sonuç olarak, sınıf hiyerarşisi sosyal medyada yeniden üretilmekte, yoksulluğun yapısal boyutları göz ardı edilmekte, yeni medya içeriklerinde ise zenginlik özendirici ifadelerle temsil edilmektedir.

The propose of this study is to consider the representation of poverty and wealthiness on news portals of Twitter. Privileged upper class and disadvantaged lower class that framed in new media contents are investigated with a comparative view. The study seeks to reveal othering and stereotyping strategies against the people having disadvantage position in terms of economical and cultural capital. The role of new media on reproducing discrimination is handled with a quantitative method. The most following three news portals, reporting instant developments on Twitter at Turkey, are chosen as a research sample. Content analysis which comprises of two-weeks period is used to sort out the discourse on Twitter. Negative narratives against poors on new media build the public opinion, this development strengthen power relations and hierarchies. The usage of negative statements, implicit meanings or exclusions on ‘text’, evoke the inequalities, feed the cognitive perception based on stereotypes and thus, create the ‘others’. The structural difference between upper class and lower class is hidden in new media sphere because of the exclusion of poor people on new media discourse. But inequalities between classes, and problems stem from this notable difference are prevailing in social life. Poor people lack in declaring their voice to the politicians and masses by new media. New media can support the discriminatory discourses besides conveying rapid information to huge masses. Consequently the class hierarchy is reproduced by new media, the structural dimensions of poverty are disregarded, wealthy is represented with incentive statements on new media contents.